ΣΤΟΝ ΑΣ ΡΗΓΑΣ – «ΤΑ ΠΟΔΙΑ» ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΙΔΙΑ

Ίσως με τον τρόπο που παρουσιάζονται τα πράγματα (όπου γάμος και γιορτή ο Κατσίκας μέσα, πρώτη μούρη) οι περισσότεροι να νομίζουν ότι ο ΑΣ ΡΗΓΑΣ στηρίζεται σε μερικούς και μόνον ανθρώπους. Τίποτε δεν είναι τόσο λάθος όσο αυτή η εντύπωση. Στον ΑΣ ΡΗΓΑΣ κάπου γράφτηκε, δεν είμαστε «ένας» αλλά όλοι μαζί είμαστε «ένα».

Τι μας λες κ. Κατσίκα κάντο λιανά αυτό που θέλεις να πεις!

Κούκλοι, απευθύνομαι στους αριστούχους που μας φλόμωσαν στα 19ρια και 20ρια, εμείς στα χρόνια του Γυμνασίου αν βλέπαμε βαθμό πάνω από 13-14 κάναμε πάρτι για μια βδομάδα! Ξέρουν οι συμμαθητές μου στο Γυμνάσιο.  Είναι επόμενο να μην τα καταφέρνω όσο εσείς.

Αυτό που θέλω να πω και θα το πω με λίγα λόγια είναι ότι ο ΑΣ ΡΗΓΑΣ κρατάει την ισορροπία του και βαδίζει σε ευθεία γιατί έχει δύο σειρές από 9 πόδια (το Δ.Σ. και τους προπονητές) και μία τριάδα προβολέων (την Ε.Ε.) κ. Β. Δρίβα, κ. Α. Κουρτίδου και κ. Κ. Παπακωνσταντίνου). Οποιοδήποτε από τα πόδια αν μεγαλώσει τότε θα χαθεί η ισορροπία ο σύλλογος θα «βαΐζει» (Α. Βαβλούκη εξήγα) και το αποτέλεσμα θα είναι «οδυνηρό».  

Τι να πει κανείς για το ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ;  Από τους πιο παλιούς κ. Κατερίνα Μανιού και κ. Θεοφανίδη Θεοδόσιο μέχρι τους πιο νέους (στο Δ.Σ.), κ. Μουρουδέλη και κ. Παπαδόπουλο, ο ένας είναι καλύτερος από τον άλλο.  Βλέπετε κύριοι εσείς στη μέση, κ.κ. Ίλτσο, κ. Σολομωνίδη, κ. Καρματζόγλου, κ.  Κούτρα, κ. Τριανταφύλλου;  «στη μέση» δεν βλέπεσαι δεν ακούγεσαι!

Το ίδιο συμβαίνει και με ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ. Όπου γάμος και γιορτή ο Κατσίκας φαίνεται και ακούγεται (άμα δε με πιστεύετε μετρήστε τιε φωτογραφίες στο ημερολόγιο, παντού ο Κατσίκας). Το ότι είναι κομματάκι πιο όμορφος από τους άλλους δεν είναι λόγος … τι να κάνουν οι άλλοι δηλαδή που βλέπονται μεν με το ζόρι δε: Οι κ. Νίκος Σπανός, κ. Γιώργος Παπαιακώβου, κ. Μαρία Κυριακίδου, κ. Γιώργος Φαρμάκης (ο τραγουδιστής),  κ. Γιάννης Χατζηλαζαρίδης, κ. Σοφία Γκοτζαμάνη, κ. Νικολέττα Δήμα, κ. Κατερίνα Καζάκη.

Η όποια εκδήλωση, η όποια δραστηριότητα από κάπου ξεκινάει και κάπου καταλήγει. Ώρες ώρες ακόμη και εγώ «ο συνταξιούχος» που έχω όλο το χρόνο στη διάθεσή μου (με την μέχρι στιγμής ανοχή της κ. Ελένης!) κουράζομαι. Δεν τα προλαβαίνω και αγχώνομαι. Ευτυχώς κάποιες στιγμές καταφέρνω και βλέπω τον εαυτό μου και τους γύρω μου  -από ψηλά- και τότε καταλαβαίνω ότι: χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εκείνους, που πέρα από τις οικογένειές τους, τις δουλειές τους, τα προβλήματά τους, και τα μύρια άλλα είναι κοντά μας και αγόγγυστα συνεχίζουν να προσφέρουν και ας μην ακούγονται ας μη φαίνονται.

Σε όλους εσάς που παραμένετε διακριτικά και αγόγγυστα στη γωνία και στα σκοτεινά το μόνο που μπορώ να πω είναι ένα μεγάλο Ευχαριστώ και ένα συγνώμη. Το ευχαριστώ γιατί ακόμη με ανέχεστε και το συγνώμη γιατί  απλά είμαι  ο πιο … όμορφος αλλά ρε παιδιά, δεν φταίω εγώ γιαυτό!

print

Written by