«ΤΟ ΒΑΡΟΣ» ΤΟΥ ΝΑ ΦΟΡΟΥΝ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ «ΓΙΓΑΝΤΕΣ»

Διαβάζουμε το σύντομο ρεπορτάζ για το νέο κατόρθωμα του Αλέκου Αφεντουλίδη:
2η θέση στο 1ο Anemos Night Ultra Running με 292 στροφές 116.800m/12 ώρες.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΛΕΚΟΣ:
«Ικανοποιημένος αν αναλογιστούμε την ζέστη και την υγρασία που επικράτησε κατά την διάρκεια του 12ωρου αγώνα. Πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους αθλητές και στους διοργανωτές για την άψογη οργάνωση του αγώνα για την Άριστη φιλοξενία τους και την πλήρες τροφοδοσία τους.
Πάνω απ όλα ένα τεράστιο ευχαριστώ για το κορίτσι μου Maria Kafadari για την υπομονή της την στήριξη και την υποστήριξη σε κάθε βήμα του αγώνα και κάθε μου προσπάθειας. αφιερωμένο για σένα το κύπελλο αγάπη μου!!»

ΚΑΤΑΛΗΓΕΙΣ ΣΤΟ ΟΤΙ:
Τα μεγαλύτερα ανδραγαθήματα γίνονται με δυνάμεις που αντλούνται από την ψυχή. Καμία υλική αμοιβή δεν έχει τη δύναμη να δημιουργήσει ανδραγαθήματα, κατορθώματα τέτοια, που θα μνημονεύονται  για πολλά χρόνια.

«ΤΟ ΒΑΡΟΣ» ΤΟΥ ΝΑ ΦΟΡΟΥΝ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΟΥ «ΓΙΓΑΝΤΕΣ» 

Και εκεί που είσαι ήσυχος και απολαμβάνεις τον ιδρώτα της καθημερινότητάς σου και της προσπάθειας να μαζέψεις τους πιτσιρικάδες και από μπόμπιρες να τους μετατρέψεις σε ανθρώπους παραδείγματα για τις επόμενες γενιές, σκάει μούρη και ο γίγαντας.

–  Θέλω να φορέσω τη φανέλα του συλλόγου σας γιαυτό και για τον άλλο λόγο, σου λέει!

–  Μεγάλη μας Τιμή … ρε φίλε, που διάλεξες το μικρό μας σύλλογο για να τον καρφιτσώσεις στο στήθος σου και να τον κουβαλάς στα πέρατα του κόσμου.

ΠΩΣ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΓΙΓΑΝΤΑ;

Πριν από λίγο καιρό Αλέκο Αφεντουλίδη, πήρες αγκαλιά το σήμα του συλλόγου (τη φωτογραφία του κ. Ρήγα Ευσταθιάδη, ενώ κάνει άλμα επί κοντώ το 1951 στο Κάιρο) και την έδειξες παντού από Αθήνα μέχρι την Σπάρτη και δε σταμάτησες, τη γύρισες κιόλας από Σπάρτη σε Αθήνα σε ένα συνεχόμενο αγώνα δρόμου.

Τώρα, σε αυτό τον αγώνα των 12 ωρών, έτρεξες 292 στροφές (116.800 μ.), στη Λάρισα -στο ΑΛΚΑΖΑΡ!

Και ξαφνικά χάνεις τον ύπνο σου!
Νοιώθεις μικρός και αδύναμος.
Νοιώθεις το μεγαλείο του επιτεύγματος του Αλέκου Αφεντουλίδη (του Βαγγέλη Σταματάκη, του Σάκη Παπανικολάου …) και αναλογίζεσαι! Και τώρα τι κάνουμε; Πώς να ευχαριστήσεις ένα «Γίγαντα» την κάθε δύναμη ψυχής που σε Τιμά με την επιλογή του;

Πριν απαντήσουμε στο ερώτημα, ως σύλλογος,  ως μέλος του ΑΣ ΡΗΓΑΣ και ως άνθρωπος που φορώ καθημερινά με υπερηφάνεια τη φανέλα του συλλόγου έχω να πω μόνο τούτο:

Αλέκο (και σε κάθε Γίγαντα ψυχής, που μας Τιμά με την προσήλωσή του στις ΑΡΧΕΣ και τις ΑΞΙΕΣ του ΑΣ ΡΗΓΑΣ), Σε Ευχαριστούμε. Με τη δική σου παρουσία, ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΞΙΕΣ τις οποίες επέλεξε να τηρεί και να υπερασπίζεται ο σύλλογος, φεύγουν από τα χέρια μας και τα σοκάκια που εμείς κυκλοφορούμε και φτάνουν στα σύννεφα και στον ουρανό, και από εκεί σαν τη βροχή «νοτίζουν» τόσους που σε ολόκληρη τη ζωή μας δε θα είχαμε συναντήσει. ΄

ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΜΑΣ,
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ.

print

Written by