Πώς πραγματικά να περιγράψεις ένα γεγονός και να είσαι και αντικειμενικός όταν αυτά που βλέπεις, που ακούς, που αξιολογείς, που νοιώθεις, που χαίρεσαι είναι υποκειμενικά; Ο καθένας από εσάς που διαβάζει αυτές τις γραμμές θα έχει τα δικά του κριτήρια τα δικά του μέτρα για να αξιολογήσει το ίδιο γεγονός. Είπαμε, «όποιος έχει το μαχαίρι κόβει το καρπούζι στα μέτρα του». Από τη δική μου λοιπόν σκοπιά, από τη δική μου οπτική γωνία, από το δικό μου παράθυρο, θα δούμε τη Χριστουγεννιάτικη γιορτή.
Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω; (Ίσως γιαυτό άργησα να καθίσω στο γραφειάκι μου … δύσκολο το έργο. Θα προσπαθήσω να είμαι «Λακωνικός» … σιγά μην τα καταφέρω!
ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ – ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Φίλο κ. Παναγιώτη Ψωμιάδη, ο οποίος κάθε χρόνο, ανταποκρινόμενος στην πρόταση του συλλόγου, ανεβαίνει στο μηχανάκι του και μας τιμάει με την παρουσία του. Ευχαριστούμε και τον Αν. Περιφερειάρχη Κ.Μ. κ. Διονύση Ψωμιάδη, ο οποίος με έγγραφό του μας ενημερώνει ότι λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων εκπρόσωπος της Π.Κ.Μ. θα είναι ο κ. Βάνης Δημήτριος. Ευχαριστούμε και τον κ. Βάνη για την παρουσία του στις εκδηλώσεις του συλλόγου. Από τους υπέροχους φίλους και γονείς θα μας επιτρέψετε να χαιρετίσουμε ιδιαίτερα τους γονείς της κ. Σοφίας Γκοτζαμάνη, κ. Σταύρο και κ. Στέλλα καθώς και τον “Θείο” Σολομωνίδη Θ. Ευχαριστούμε όλους όσους με την παρουσία τους λάμπρυναν τη γιορτή μας.
ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΜΑΣ ΑΘΛΗΤΕΣ
Είμαι ενθουσιασμένος με τη γιορτή του ΑΣ ΡΗΓΑΣ, κατενθουσιασμένος ήθελα να πω, γιατί εδώ και αρκετά χρόνια κατάφερα να βλέπω τα πράγματα που έχουν σχέση με τα παιδιά (μικρά ή μεγαλύτερα) με τα μάτια των 5χρονων , 8χρονων ή 12χρονων. Όταν βλέπεις με τόσο καθαρά μάτια, βλέπεις πέρα και πίσω από το κάθε γεγονός. Βλέπεις τα πέρα και τα πίσω από κάθε εκδήλωση.
Η ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ –ΤΑ ΣΚΕΤΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ – ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Πέρα και πίσω από κάθε ποίημα που ακούσαμε από τα παιδιά μας μπορώ και βλέπω:
Βλέπω την αγωνία των μικρών για το αν θα καταφέρουν να πουν το ποίημα ή την «ατάκα» τους στο θεατρικό.
Βλέπω τη διάθεση αλλά και τη δύναμη να ξεπεράσουν το τρακ της απαγγελίας μπροστά σε τόσο κόσμο (χιλιάδες φαντάζουν στα μάτια τους).
Βλέπω την προσπάθεια των γονέων (μπαμπά και μαμά) να μάθει ο παιδαράς ή η κούκλα μας το ποίημα. Ίσως το τρακ των μαμάδων να είναι μεγαλύτερο … «θα τα καταφέρει ο παιδαράς μου ή η κούκλα μου», αγωνιά η μαμά;
Βλέπω την προσπάθεια των φίλων να ενθαρρύνουν το καμάρι τους.
Βλέπω την καρδούλα των μικρών μας να χορεύει «τσάμικο και πεντοζάλη» και όμως να μην τα χάνουν.
Βλέπω παιδιά να κάνουν το καλύτερο για να ανταποκριθούν στην πρόκληση.
Βλέπω τη Νεφέλη-Δέσποινα να έχει κάνει ειδικό ντοσιέ (διπλανή φωτογραφία), με το σήμα του συλλόγου και τον τίτλο του ποιήματος στο εξώφυλλο, ενώ στο εσωτερικό με καλλιτεχνικά γράμματα είναι άριστα τοποθετημένες οι λέξεις και οι προτάσεις, τις οποίες … θα μας χαρίσει!
Βλέπω … Βλέπω … Βλέπω.
Και πόσα ακόμη … δεν είδα!
……………………….
Και όταν τελειώσει η απαγγελία, όταν και η τελευταία λέξη βγει και πετάξει ελεύθερη από το στοματάκι του μικρού μας ΒΛΕΠΩ την παιδική τους ψυχή να ίπταται. 
Βλέπω π.χ. τον 4χρονο Ερρίκο να σηκώνει και τα δύο του χέρια όταν τα χειροκροτήματα και τα μπράβο τον βεβαιώνουν ότι τα κατάφερε.
Τον ακούω να λέει με καμάρι , υπερηφάνεια και αυτοπεποίθηση … «με είπαν μπράβο»!!!!
Πώς να μην είναι ο καθένας ενθουσιασμένος όταν στις ψυχές των παιδιών μας χαράσσονται δρόμοι που οδηγούν σε ανάλογα συναισθήματα. Πώς να μην είσαι κατενθουσιασμένος όταν τόσα πολλά παιδιά “αγωνίστηκαν” σε τόσους πολλούς αγώνες (πολέμησαν το άγνωστο, το τρακ, την αγωνία, το φόβο, και πολλά άλλα), και σε όλα αυτά βγήκαν νικητές;
Ω! πόσα θα μπορούσα να απαριθμήσω για να αιτιολογήσω τα κοσμητικά, με τα οποία στολίζω την εκδήλωσή μας.
Θα στεκόμουν σίγουρα στην παρουσία των γονέων, των θείων, των παππούδων και των γιαγιάδων, η οποία υπήρξε εντυπωσιακή.
Στους μεγάλους δεν θα έκανα τον “ξύπνιο”, το μόνο που θα τόνιζα είναι το πιστεύω μου, ότι δεν υπάρχει παιδί που να μην έχει ανάγκη από την ΠΑΡΟΥΣΙΑ των γονέων του στις παντός είδους «προσωπικές του μάχες». Την παρουσία των γονέων στις παντός είδους εκδηλώσεις των παιδιών μέχρι και την ενηλικίωση τους, την ονομάζω «Πατερο-ώρες και Μητερο-ώρες». Στο μεγάλωμα ενός παιδιού η αξία των συγκεκριμένων «ωρών» είναι ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ και η συμβολή τους ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗ.
Δεν θα φλυαρήσω περισσότερο. Το μόνο που θα πρέπει να παραδεχτούμε, είναι ότι σε αυτόν τον «ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ» το ανθρώπινο δυναμικό, από τον πρόεδρο μέχρι και το νεώτερο προπονητή (συμπεριλαμβανομένων και των μεγαλύτερων αθλητών μας ή τέως αθλητών μας), εκπέμπουν στο ίδιο «μήκος κύματος».
«ΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ ΤΩ ΚΑΙΣΑΡΙ …» ΣΟΦΙΑ ΓΚΟΤΖΑΜΑΝΗ
Η μόνη παραφωνία στην καλοκουρδισμένη ΑΡΑΧΤΗ μας ορχήστρα είναι η κ. Σοφία Γκοτζαμάνη! Η κ. Σοφία δεν κάνει τίποτε άλλο στη γιορτή, εκτός από το να:
Οργανώνει τα σκετς, βρίσκει ποιήματα, βρίσκει στολές, βρίσκει μεγαφωνικές εγκαταστάσεις, κάνει τα σκηνικά και κατασκευές (φάτνες, δένδρα, χιονανθρώπους), ντύνει τα παιδιά, ντύνει τα τραπέζια με τραπεζομάντηλα, κολλάει στους τοίχους μπαλόνια και αγγελάκια, οργανώνει όλους εμάς τους μεγάλους, τραγουδάει, παίζει κιθάρα, παίζει φυσαρμόνικα, βγάζει φωτογραφίες, κάνει τον υποβολέα στα ποιήματα των παιδιών, οργανώνει τους απανταχού στην Ευρώπη (Θεοδώρα, Κοσμά) και την Ελλάδα (Νίκανδρο, Αλέξιο-Κωνσταντίνο) αθλητές μας να στείλουν βίντεο, φέρνει το laptop για να τα παρουσιάσει, γράφει σε CD και μας τα δίνει, δεν κοιμάται μερόνυχτα για να τα προλάβει …. κουράστηκα … φτάνει πια!
Ε! η συγκεκριμένη προπονήτρια αφενός μεν “δεν κάνει τίποτε” αφετέρου θέλει να είναι παρούσα και στις γιορτές «μας». Στην επόμενη γιορτή θα προτείνω να μην της επιτραπεί η είσοδος στη γιορτή «μας»! Τα πάντα θα είναι καλύτερα … θα μας δείτε, θα σας δούμε και θα φύγουμε! Καλύτερα δεν θα είναι; Άντε τώρα να της βάλουμε μυαλό! Ίσως αν βοηθήσουμε όλοι κάτι να καταφέρουμε (πολύ αμφιβάλλω!).
Κυρία Σοφία μας,
εκ μέρους των παιδιών, των γονέων, των συναδέλφων – προπονητών, του Διοικητικού Συμβουλίου και του κ. Ρήγα Ευσταθιάδη! (που μας παρακολουθεί από την Αθήνα), ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ, για τα όσα κάνεις γενικά για τα παιδιά και ειδικότερα για τα παιδιά του ΑΣ ΡΗΓΑΣ. Για όλους τους ανθρώπους του ΑΣ ΡΗΓΑΣ και ειδικότερα για τους συναδέλφους προπονητές ισχύει ό,τι είπε και ο ΜΕΣΙ, όταν τον βράβευαν για την ξεχωριστή του απόδοση στην ομάδα. «Χωρίς τους υπέροχους συναθλητές μου δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτε»!
Ακούς κυρία Σοφία; αν δεν ήμασταν εμείς δεν θα έκανες τίποτε. ΑΡΑ … μας χρωστάς χάρη!!!
Γιαυτό από τώρα, αναλαμβάνεις να κάνεις και εσύ κάτι, αναλαμβάνεις τη γιορτή στην κοπή της πίτας. Όχι θα σε έχουμε να κάθεσαι … και εμείς να σκιζόμαστε. Φτάνει πια η εκμετάλλευση, δεν σε αντέχουμε άλλο!!! Λουφατζού!!! (Μη βάλεις και τα κλάματα εμείς σε αγαπάμε όπως και να είσαι).
ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ
ΠΡΟΣΟΧΗ: Από κάποιο φίλο που τραβούσε βίντεο ή έβγαζε φωτογραφίες, έπεσε ένα καλώδιο το οποίο βρήκαμε εχθές κάτω από τα στρώματα: Το έχουμε στο γραφειάκι απέναντι από την αίθουσα. Όποιος το έχασε να το ζητήσει. Αν το χρειάζεστε για τις γιορτές πάρτε ένα τηλ. να βρεθούμε. Όταν θα πάμε στο Στάδιο θα το βγάλουμε και Φώτο για να το δείτε και να το θυμηθείτε. Εύρετρα … ένα μελομακάρονο!
