Η “ΠΡΟΩΡΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ” ΤΟΥ DUPLANTIS – ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ

O Duplantis πηδάει με την ίδια υπέροχη τεχνική από την ηλικία των 7 ετών!

Για να στρέψουμε προς τη σωστή κατεύθυνση την κουβέντα της «πρόωρης τοποθέτησης» του Duplantis που άρχισε με τον σχολιασμό του άλματος στο 6.18, μελετήσαμε και άλλα άλματα του συγκεκριμένου αθλητή.
Από όσα άλματα του Duplantis κυκλοφορούν στο διαδίκτυο αποδεικνύεται ότι ο συγκεκριμένος αθλητής  -εσκεμμένα- τοποθετεί το κοντάρι του στον προτελευταίο διασκελισμό (ενώ ετοιμάζεται να πατήσει ή πατάει το δεξί του πόδι) και φυσιολογικά η τοποθέτηση γίνεται εκτός βαλβίδας (πριν από τη βαλβίδα).
Στη συνέχεια -στον τελευταίο διασκελισμό- το κοντάρι γλιστράει και κατευθύνεται στο πίσω μέρος της βαλβίδας όπου και κοντράρει.

Όλα τα παραπάνω άλματα είναι σε διαφορετικά ύψη και από διαφορετικούς αγώνες του duplantis.

 

Η ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΤΟΥ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΩΡΗΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ

Ο κανονισμός στα πλαίσια της προστασίας των αθλητών απαιτεί τα μπροστινά τμήματα του στρώματος που βρίσκονται εκατέρωθεν της βαλβίδας «τα αυτιά» να έχουν υποχρεωτικά μήκος τουλάχιστον 2 μέτρα, από τη γραμμή «μηδέν» (0).
Η λήψη των αλμάτων, από τις κάμερες που απαθανατίζουν τα άλματα, γίνεται είτε από πλάγια (αριστερά ή δεξιά του διαδρόμου φοράς) είτε μπροστά από τον αθλητή (από την πλευρά του στρώματος) είτε πίσω από τον αθλητή (τοποθετημένη στην αρχή της φοράς).
Σε καμία από τις λήψεις αυτές δεν φαίνεται η πορεία της άκρης του κονταριού «της τάπας» είτε γιατί την κρύβουν (τα αυτιά του στρώματος είτε το στρώμα  είτε οι κριτές  ή ακόμη και ο αθλητής).
Ακόμη και από θέσεις που θα μπορούσε να φανεί η τοποθέτηση τις περισσότερες φορές δεν φαίνεται γιατί η κάμερα δεν εστιάζει στη βαλβίδα αλλά στον αθλητή όπου βρίσκεται και η ουσία αλλά και η ομορφιά του άλματος.
Είναι λίγες οι περιπτώσεις, (όταν υπάρχουν πολλές κάμερες σε «Μεγάλους αγώνες»), που οι γωνίες λήψης κάποιων δείχνουν και την τοποθέτηση του κονταριού στη βαλβίδα.

Λήψεις που δείχνουν και την τοποθέτηση γίνονται  είτε από ψηλά είτε με την κάμερα να βρίσκεται στη μέση και σχετικά κοντά στο διάδρομο.

 

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ DUPLANTIS VS ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ

Η δυσκολία του να βρούμε άλματα που να δείχνουν πότε το κοντάρι ακουμπάει στη βαλβίδα, αφού “τα αυτιά” του στρώματος καλύπτουν την άκρη του κονταριού, μας οδήγησε σε εναλλακτική λύση.
Ορίσαμε ως σημείο αναφοράς τη στιγμή που ολοκληρώνεται ο προτελευταίος διασκελισμός  και το δεξί πόδι (για δεξιόχειρες αθλητές) βρίσκεται στο έδαφος.
Όλοι οι (δεξιόχειρες) αθλητές, τη στιγμή που το δεξί τους πόδι πατάει στο έδαφος έχουν το κοντάρι ακόμη στον αέρα και στον τελευταίο διασκελισμό το τοποθετούν στη βαλβίδα (βλέπετε δίπλα, Lavillenie).

Ο  Duplantis τη στιγμή που το δεξί του πόδι πατάει στο έδαφος έχει ήδη ακουμπήσει το κοντάρι του στο έδαφος πριν και έξω από τη βαλβίδα (βλέπετε διπλανή φωτογραφία).
Συμπερασματικά, υπάρχει διαφορά ενός ολόκληρου διασκελισμού στην τοποθέτηση του κονταριού (στη στιγμή που η τάπα ακουμπάει στο έδαφος) μεταξύ των κορυφαίων αθλητών και του Duplantis.

Η ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΩΡΗΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ

 Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η «πρόωρη τοποθέτηση» είναι επιλογή του Duplantis. Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από τα ερευνητικά εργαστήρια  είναι:

  1. Μπορεί η πρόωρη τοποθέτηση να προσφέρει «οφέλη» στον αθλητή;
  2. Αν ΝΑΙ, ποια είναι τα στοιχεία που θα συμβάλουν στο καλύτερο αποτέλεσμα;
  3. Θα πρέπει να αρχίσουμε όλοι να διδάσκουμε την «πρόωρη» τοποθέτηση;
  4. Υπάρχουν αδύνατα σημεία στην τοποθέτηση εκτός βαλβίδας;
  5. Τι γίνεται αν το κοντάρι, με την ταχύτητα που έρχεται ο αθλητής αναπηδήσει και ξεφύγει από τη βαλβίδα;
  6. Σε ποιες κατηγορίες αθλητών μπορούμε να την εφαρμόσουμε και σε ποιες όχι;

 

ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ

Η ιστορία μας διδάσκει ότι σε οποιονδήποτε «νεωτερισμό» που εμφανίστηκε και συνέβαλε στη βελτίωση των επιδόσεων στον κλασικό αθλητισμό, υπήρχαν στοιχεία τα οποία αιτιολογούσαν-συνηγορούσαν στην καθιέρωσή του.
Μερικά από τα παραδείγματα  που συνετέλεσαν στη βελτίωση των επιδόσεων μέσα από την αλλαγή της χρησιμοποιούμενης τεχνικής των αγωνισμάτων είναι:
Στο άλμα σε ύψος (Straddle Vs Fosbury flop), στη σφαιροβολία (Ο’Brien Vs Baryshnikov), στο άλμα σε μήκος (εκτατικός παλμός Vs εναέριος διασκελισμός),  στο Τριπλούν (αναλογίες των επί μέρους αλμάτων), κ.α.
Ιδιαίτερα στο άλμα επί κοντώ όπου η τεχνική καθορίζει μέχρι και το 40% της επίδοσης επιβάλλεται να μελετήσουμε την «πρόωρη τοποθέτηση» η οποία εμφανίζεται με τα νέα παγκόσμια ρεκόρ.

Προτείνουμε στα  ερευνητικά εργαστήρια να μελετήσουν την «τεχνική» (της πρόωρης τοποθέτησης) και να απαντήσουν στα παραπάνω ερωτήματα.
Με τα όποια αποτελέσματά τους θα προσφέρουν σημαντική γνώση στο οικοδόμημα του άλματος επί κοντώ.

print

Written by