Ο ΑΣ ΡΗΓΑΣ προσπαθεί να “μυήσει” ΚΑΙ στο επί κοντώ νέους αθλητές και αθλήτριες. Η μικρότερη κατηγορία στην οποία επιτρέπεται το επί κοντώ είναι αυτή των ΠΠ-ΠΚ/Α (14-15 χρόνων). Δυστυχώς οι υπεύθυνοι της ανάπτυξης του Στίβου δεν μας ακούν. Κάναμε επανειλημμένα πρόταση στον ΣΕΓΑΣ να επιτραπεί το επί κοντώ και στην ηλικία των ΠΠ-ΠΚ/Β (μόνο με μεταλλικό παλμό) αλλά… καμία απάντηση. Η ΠΡΟΤΑΣΗ
Πότε τα παιδιά θα μάθουν το επί κοντώ. Μέχρι να έρθει η ώρα των 14 χρόνων να αγωνιστούν στο επί κοντώ, θα έχουν στραφεί σε άλλα αγωνίσματα παρεμφερή και στη συνέχεια μένουν σε αυτά ή είναι αργά για να μάθουν κάτι καινούριο. Έτσι χάνονται παιδιά από το αγώνισμα (όπως π.χ. ο Χάρης, που δυστυχώς οι γονείς του δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν ότι το παιδί έχει όλα τα προσόντα για το επί κοντώ). Και σε άλλα αγωνίσματα θα τα καταφέρει, πουθενά όμως δεν θα ξεδιπλώσει ΟΛΑ του τα χαρίσματα. Ίσως αργότερα να θυμηθούν τα λόγια μου αλλά τότε θα είναι αργά!
Είναι φυσικό να μην υπάρχουν αθλήτριες στο επί κοντώ. Από όλη τη Θεσσαλονίκη (34 σύλλογοι) αγωνίστηκαν μόνον (3) αθλήτριες στο επί κοντώ [Θεοδωρίδου Μ-Θ., Κώττη Β., Ευσταθίου Αικ.]. Αν προσθέσουμε και τη Στεφανία Κυριακίδου που δεν αγωνίστηκε για προληπτικούς λόγους οι αθλήτριες γίνονται (4) και όλες του ΑΣ ΡΗΓΑΣ. Δυστυχώς έτσι δεν βοηθάμε το αγώνισμα. Χωρίς μεγάλη βάση δεν υπάρχει ο υγιής συναγωνισμός και η κορυφή του αγωνίσματος δεν φτάνει σε ύψη που θα μπορούσε να φτάσει.
Περάσαμε τα άλματα των τριών κοριτσιών του ΑΣ ΡΗΓΑΣ που αγωνίστηκαν στο άλμα επί κοντώ. Επειδή (οι δύο) συμμετέχουν για πρώτη φορά περνάμε τα άλματά τους για να πάρουν μια ιδέα του τι κάνουν στη διάρκεια του άλματος. Να δουν τα λάθη που κάνουν και να φροντίσουν να τα διορθώσουν.
Το ότι μπόρεσαν να κάνουν άλμα με λύγισμα του κονταριού σημαίνει ότι είναι σε καλό δρόμο.
– Αυτό που καταφέρατε κορίτσια, δεν είναι μικρό πράγμα. Από τα παιδιά που προσπαθούν και στο επί κοντώ, λίγα τα καταφέρνουν. Όσοι όμως “πάρουν την κίνηση” και έχουν και τα φυσικά προσόντα, τότε η βελτίωση θα είναι ραγδαία και η διάκρισή τους σίγουρη. Επί πλέον ένα είναι σίγουρο·δεν αλλάζουν το επί κοντώ με τίποτε.
Τότε βαφτίζονται «φλώρια»! είναι η μόνη περίπτωση που δεν τους πειράζει αφού ξέρουν ότι αφού μόνον αυτοί τα καταφέρνουν και στο επί κοντώ, η λέξη «φλώρια» δεν τους… αγγίζει. Με αυτό το σκεπτικό «Φλώρια» τους ανεβάζουμε «Φλώρια» τους κατεβάζουμε και η ζωή συνεχίζεται.
