ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΣΤΟ ΣΤΙΒΟ
Η ROLLS ROYCE ΤΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ
Διευκρινίσεις για όσους διαβάσουν την πρότασή μας προς τον ΣΕΓΑΣ:
Αυτή η “απογείωση” (της φωτογραφίας) δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από την απογείωση ενός φτασμένου επικοντιστή (άσχετα αν ακόμη λόγω ηλικίας είναι ελεγχόμενη από τον προπονητή) και «το σπαστό κοντάρι».
Μέχρι να φτάσει όμως ο κάθε μικρός σε αυτό το επίπεδο, χρειάζεται προσεχτική και μεθοδευμένη δουλειά.
ΔΟΚΙΜΑΖΩ ΤΟ ΕΠΙ ΚΟΝΤΩ
Με την πρότασή μας (να ενταχθεί το Ε.Κ. στην κατηγορία των ΠΠ-ΠΚ/Β με «μεταλλικό παλμό») δεν υποστηρίζουμε ότι όλοι οι μικροί, μόνοι τους και εύκολα, θα προσαρμοστούν στο επί κοντώ. Ούτε ότι όλοι «μπορούν» να γίνουν επικοντιστές (όσο και αν το θέλουν)! Σίγουρα όλοι μπορούν να δοκιμάσουν και – να χαρούν το επί κοντώ – σε εύκολες και ελεγχόμενες συνθήκες. Το «σπαστό κοντάρι» αυτό προσφέρει, ευκολία και ασφάλεια.
Μέσα από το παιχνίδι (όλων) θα ξεχωρίσουν αμέσως, όσοι είναι φτιαγμένοι και για το επί κοντώ. Αυτοί μέσα σε μια προπόνηση, θα εκτελούν εύκολα και χωρίς μεγάλο κόπο όλες τις, με προοδευτική δυσκολία, «πολύπλοκες ασκήσεις».
Από την άλλη, κάποια άλλα παιδιά θα προσπαθούν, για ολόκληρη την προπόνηση, να μάθουν μόνο να πιάνουν «σωστά» ή να πατήσουν με το «σωστό» πόδι, και ίσως να μην τα καταφέρουν μέχρι το τέλος!
ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΗΣ ΜΕ ΤΟ ΕΠΙ ΚΟΝΤΩ
Αυτοί οι λίγοι, που τα κατάφεραν στις πολύπλοκες ασκήσεις, οι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού από κάθε γκρουπ, διαθέτουν αρκετά στοιχεία για να προχωρήσουν και στο επί κοντώ. (Εάν είναι και γρήγοροι διαθέτουν ένα 80 % από τα προσόντα του επικοντιστή). Και όμως αυτοί δεν έχουν την ευκαιρία να ασχοληθούν με το επί κοντώ πριν φτάσουν στα 14 χρόνια τους χρόνια, πριν γίνουν (ΠΠ/Α).
Σε όλα τα άλλα αγωνίσματα του στίβου, μπορούν να δοκιμάζουν τις δυνατότητές τους οι αθλητές των κατηγοριών ΜΙΝΙ και ΠΠ/Β, (σε ευκολότερες συνθήκες βέβαια π.χ. ελαφρύτερα όργανα ρίψεων, μικρότερες αποστάσεις και χαμηλότερα εμπόδια, κ.ά) αλλά στο επί κοντώ ΟΧΙ !
Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΩΝ “ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΕΠΙΚΟΝΤΙΣΤΩΝ”
Το ερώτημα και η απορία, που οδηγούν στην πρότασή μας, είναι: Γιατί, έστω αυτούς τους λίγους, τους «εν δυνάμει επικοντιστές», δεν τους επιτρέπουμε από νωρίς, να δοκιμάζουν και στο αγώνισμα που νοιώθουν υπέροχα, που είναι φτιαγμένοι γιαυτό (όπως δοκιμάζουν το μήκος, το ύψος, τα εμπόδια, κ.ά);
ΤΑ ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΑ ΤΑΛΕΝΤΑ
Με τις υπάρχουσες ευκαιρίες, μέχρι να έρθει η ώρα (το πολύπλευρο ταλέντο) να ασχοληθεί με το επί κοντώ – γιατί αυτός πρέπει να είναι ο επικοντιστής- ήδη έχει στραφεί σε άλλο αγώνισμα.
“Πολύπλευρο ταλέντο” είναι, εύκολα διακρίνεται και σε κάποιο άλλο παρεμφερές αλλά πιο «εύκολο αγώνισμα»!
Όμως στο εύκολο αγώνισμα δεν αξιοποιεί όλα του τα χαρίσματα γιατί απλά δεν του χρειάζονται. Ένας που «δεν φοβάται», που «μαθαίνει και εκτελεί εύκολα πολύπλοκες κινήσεις», που είναι «γρήγορος και αλτικός» κ.ά… είναι έγκλημα να ασχοληθεί με ένα απλό και μη τεχνικό – εύκολο αγώνισμα π.χ. έναν απλό δρόμο ταχύτητας. Πιθανά στο διπλανό σχολείο, σύλλογο, χωριό ή πόλη, να υπάρχει ένα ακόμη γρήγορο παιδί, από το οποίο θα χάσει, που όμως δεν έχει κανένα από τα προαναφερθέντα επιπλέον χαρίσματα του «πολύπλευρου ταλέντου». Αναμετρήθηκαν μόνο στην ταχύτητα και εκεί το πολύπλευρο ταλέντο μας έχασε!
Η «ROLLS–ROYCE» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ ΑΧΥΡΑ
Θα το κάνω χοντρό το παράδειγμά μου και θα κλείσω. Όταν βάζουμε ένα «πολύπλευρο» ταλέντο να κάνει ένα «εύκολο αγώνισμα», (τις περισσότερες φορές γιατί δεν θέλουμε να κουραστούμε ή δεν έχουμε τις γνώσεις -οι προπονητές- είναι σαν: για να κουβαλήσουμε 10 μπάλες άχυρο τις φορτώνουμε σε μία Rolls–Royce (κάτι που ένα απλό «αγροτικό» θα έκανε σίγουρα καλύτερα τη μεταφορά).
Αξιοποιούμε τη Rolls–Royce σε πιο «φαντεζί» πράγματα.
ΡΕΖΟΥΜΕ – (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΤΕΡΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ)
Η προσοχή – δυσκολία του προπονητή, όταν έχει να κάνει με «πολύπλευρο» ταλέντο είναι πολλαπλάσια από ότι όταν έχει να κάνει με ένα απλό «ταλέντο» σε οποιαδήποτε φυσική ικανότητα (ταχύτητα, αντοχή, δύναμη κ.ά.). Θα πρέπει να μη βιαστεί ο προπονητής να κατευθύνει τον αθλητή του σε ένα «εύκολο αγώνισμα» γιατί στην μικρή ηλικία εύκολα διακρίνεται και σε αυτό, πχ κερδίζει εύκολα τους συνομηλίκους του στους δρόμους ταχύτητας. Η σκέψη του και η «διατριβή» του θα πρέπει να έχει στόχο, να κατευθύνει τον αθλητή του στο «καταλληλότερο αγώνισμα», αξιολογώντας και εκμεταλλευόμενος όλα του τα χαρίσματα.
Όποιος δε από τους συναδέλφους δεν είναι αποφασισμένος να «ιδρώσει» και να κοπιάσει με τους εν δυνάμει επικοντιστές, ας μην το διακινδυνέψει. Ας πάμε σε πιο «εύκολο αγώνισμα»… με ό,τι όμως αυτό συνεπάγεται, σύμφωνα με τα παραπάνω.
Πράγματι χρειάζεται προσοχή, εμπειρίες και ξεχωριστή προσπάθεια η ενασχόληση με το άλμα επί κοντώ.
29.11.13
Με τιμή
Φώτης Κατσίκας
