Ο αθλητισμός είναι συνυφασμένος και με τις άτυχες στιγμές. Άτυχη στιγμή μπορεί να είναι μια κακή αγωνιστική εμφάνιση, ένα στραβοπάτημα ή ακόμη και κάποιος τραυματισμός μικρός ή και μεγαλύτερος.
Διαβάζουμε και γράφουμε διαρκώς, ότι στον αθλητισμό αλλά και γενικά στη ζωή, δεν έχει σημασία το πόσες φορές έπεσες αλλά το πόσες φορές σηκώθηκες και συνέχισες.
Τελικά, αυτό που έχει σημασία στη ζωή, αλλά και στον αθλητισμό, είναι να αρπάζεις τις ευκαιρίες και τις «άτυχες στιγμές» να τις μετατρέπεις σε αφετηρίες. Να τις μετατρέπεις σε «σημείο εκκίνησης» προς πολλές κατευθύνσεις, προς πολλούς προορισμούς.
Αν «επενδύσεις « στο ατύχημα και έχεις τη διαύγεια και ευρύτητα πνεύματος να το δεις και από άλλα «παράθυρα» (μάθημα ζωής, φιλία, ομαδικό πνεύμα, συμπαράσταση, … τότε μετατρέπεις το «ατύχημα» σε αφετηρία «ΑΞΙΩΝ» που τις περισσότερες φορές δίνει και το πραγματικό νόημα του αθλητισμού.
Αθλητισμός για τα όσα πρεσβεύουμε και πρεσβεύει ο ΑΣ ΡΗΓΑΣ, δεν είναι μόνον επιδόσεις και διακρίσεις. Καλές είναι και αυτές αλλά είναι ένα μικρό μέρος του αθλητισμού, αλλοίμονο σε όσους βλέπουν μόνο αυτό στον αθλητισμό!
Οι επιδόσεις και οι διακρίσεις είναι το μέσον για το «γνώθι σαυτόν»[έχει το γνώθι σαυτόν – έχει επίγνωση του εαυτού του, των ικανοτήτων του, των δυνατοτήτων του], την ευγενή άμιλλα, τη φιλία, την τήρηση των κανόνων, τη μεγαλοσύνη, την εφαρμογή των ΑΡΧΩΝ & ΑΞΙΩΝ που επιλέξαμε να τηρούμε και να υπηρετούμε και τόσα άλλα, που όλα μαζί δίνουν το πραγματικό νόημα στη ζωή μας.
Χαιρόμαστε! Γιατί το ατύχημα της Μαρίας (κάταγμα στην κερκίδα) αντιμετωπίστηκε από τον προπονητή της και τις συναθλήτριές της με τον καλύτερο τρόπο. Μπαλόνια, τούρτες, γράμματα συμπαράστασης, παρουσίες στο «κρεβάτι του πόνου», και τόσα άλλα που απλά βλέπουμε στις φωτογραφίες αφού λόγω απουσίας στην Αθήνα δεν μπορέσαμε να τα ζήσουμε.
Χαιρόμαστε! Γιατί το ατύχημα αυτό έγινε αφορμή, τα επί μέρους «Αχώνευτα», με τον «Αχώνευτο» προπονητή τους, να γίνουν μία ωραία παρέα που να ακούν όλοι πλέον στη λέξη «στριμμενοαχώνευτα Νιντζάκια», αυτό και αν είναι επιτυχία.
Δανείζομαι την «έκφραση» του υπουργού μας και διατυπώνω την όλη αντίδραση της παρέας του κ. Χατζηλαζαρίδη Ιωάννη αλλά και της Οικογένειας του ΑΣ ΡΗΓΑΣ στο γεγονός (μέσω fbκ.α)! λέγοντας …. Ουάουουουυο!
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ στη Μαρία. Όμως … όταν γίνεις καλά, εύχομαι το συντομότερο, θα πάρετε:
1) Όλοι στην παρέα…. από 30
2) Εσύ ειδικά 200! αν δεν καταλάβεις μέσα από τις φωτογραφίες το γιατί, θα σου το εξηγήσω ιδιαιτέρως!.
ΜΠΡΑΒΟ σε προπονητές και αθλήτριες, για τη συμπαράσταση που δείξατε στο Μαράκι. Έτσι που το κάνατε, (επισκέψεις, γλυκά, μπαλόνια, φωτογραφίες εκδηλώσεις αγάπης … ) θα ψάχνουμε όλοι ευκαιρία να επισκεφτούμε για καμιά μέρα το νοσοκομείο!
