«Γιάννη! Νίκο, Στέφανε, Ματέο … -Πέστε αλεύρι! ο Θανάσης σας γυρεύει».
Καθώς τα χρόνια περνούν οι μικροί μεγαλώνουν και οι μεγάλοι … απλά σφυρίζουν αδιάφοροι (για τους πολύ μεγάλους μιλάω και όχι τους 60ρηδες ή 70ρηδες).
Ο σημερινός νικητής στο επί κοντώ των ΠΠ/Α είναι ο Αθανάσιος Τριανταφύλλου με 3.50 επίδοση που είναι ατομικό του ρεκόρ. Ο Θανάσης αν και μόλις 14 χρόνων βρίσκεται στο χώρο του επί κοντώ … χρόνια τώρα!
Για να δείτε το 3.50 του Θανάση πατήστε ΕΔΩ.
Κάποτε χαίρονταν και καμάρωνε με τις επιτυχίες της μεγάλης του αδελφής Ναταλίας (γεια σου Ναταλέ, μη σε δω να χαλάς το Θεϊκό σου στυλάκι … κάηκες).
Αργότερα με τις επιτυχίες του αδελφού του Γιώργου, 6 χρόνια μεγαλύτερος ο Γιώργος (πάρε 100 Γιώργο, μπας και φύγουν οι σκεμπέδες!).
Τότε, πού τον έχανες πού τον έβρισκες τον Θανάση, όλο επάνω στο στρώμα ήταν και προσπαθούσε να βάλει τον πήχη, βοηθώντας τους κριτές στους αγώνες του αδελφού του. Αστέρι έγινε ο Θανάσης στο να βάζει τον πήχη, έβαλε γερές βάσεις για το επί κοντώ!
Σιγά σιγά άφησε τον πήχη και έπιασε κοντάρι· προσπάθησε να «πετάξει» και αυτός έβαλε στόχο να προσαρμοστεί σε αυτό το δύσκολο αγώνισμα (μα έχει δρόμο μακρύ ακόμα).
Τα βρήκε σκούρα με τους συναθλητές του, γιατί ήταν πιο … όμορφοι (πιο δυνατοί ή πιο γρήγοροι ήθελα να πω), αλλά δεν το έβαλε κάτω.
Κάθε φορά που έχανε, από το Γιάννη, το Νίκο, το Στέφανο ή …, τον άκουγα! να λέει -μέσα του-
- «καλά θα τα πούμε στον άλλο αγώνα».
Ξανά έχανε. Πιο δυνατά φώναζε.
- «καλά στον άλλο αγώνα ”θα φάτε καλά”»
Το πήρε σοβαρά ο Θανάσης και προσπάθησε. Ήρθε στην προπόνηση ακόμη και ημέρες που δεν έρχονταν, λούφαρε μόνο 3 δρόμους από τους 6 που λούφαρε συνήθως (την Αθηνά έμοιασε στη Λούφα). [ Αθηνά… τώρα που σε θυμήθηκα, δώρο για το Πάσχα δε σου έκανα… πάρε 100 έλξεις και 100 κοιλιακούς, εκτός και αν είσαι Φλωρού].
Στον προηγούμενο αγώνα ξαναέχασε -στις προσπάθειες- από τον κολλητό του. Το πείραγμα πήγε σύννεφο «καλά ρε! Θανάση από Φλώρους χάνεις …».
Εκεί ο Θανάσης στην πίεση, μέχρι και δρόμους με το κοντάρι μας έκανε, μέχρι και με φίλους που μιλάνε μάγκικα συγχρωτίστηκε! όλα τα έκανε, έχει στόχο το παιδί…
Καθημερινά προσπαθεί να γίνει καλύτερος, να μάθει περισσότερα (μέχρι που έμαθε περισσότερα και από τους προπονητές του! σε κάποιες περιπτώσεις (αλήθεια Θανάση τότε με το στυλοβάτη… ξέχασα να σου κάνω δωράκι … πάρε 100 έλξεις -μαζί με τους φίλους σου- τη Δευτέρα). Και μη μου πεις, εσύ ψηλέ, «μα εγώ δεν έκανα τίποτε». Αφού είσαι φίλος του Θανάση, έκανες και παράκανες… εσύ κούκλε πάρε 5 παραπάνω από τους άλλους … τυχερέ! Α! 100 κοιλιακούς και η αδελφή σου… ας πρόσεχε…
Είναι φυσικό να γίνεται καλύτερος, στο αντικείμενο με το οποίο ασχολείται περισσότερο, ο καθένας από κάποιον άλλο. Έτσι και ο Θανάσης … βελτιώθηκε, έγινε καλύτερος (από το -50 πήγε στο -30), σίγουρα βελτιώθηκε, δεν έχει σημασία που ακόμη έχει πολύ δρόμο για να κάνει οικογενειακό ρεκόρ. Ανεβαίνουμε συνετά, ένα σκαλί τη φορά.
Σήμερα ο Θανάσης βγήκε στην επιφάνεια, κατάφερε να είναι -αυτός ο νικητής-. Μπορεί πλέον να χαίρεται και για τα δικά του επιτεύγματα. Τώρα είναι η σειρά των αδελφών του να καμαρώνουν για τον Βενιαμίν της οικογένειας. Τώρα George, που πήρε φόρα ο Θανάσης ούτε το ρεκόρ της οικογένειας δε θα σου αφήσει, άσχετο το ότι το ρεκόρ αυτό πριν τρία χρόνια ήταν η 2η επίδοση στην Ευρώπη! (Αγόρι μου ευκαιρία βρήκα και τα ρίχνω όπου θυμάμαι… ας πρόσεχες).
Πολύ καλά τα πήγαν και όλοι όσοι αγωνίστηκαν, αλλά ας μη το χαλάσουμε, σήμερα είναι η μέρα του Θανάση.
Θα χαρώ ιδιαίτερα, στον επόμενο αγώνα να γράψω και για «σένα» … αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να προσπαθήσεις, με σοβαρότητα, συνέπεια και επιμονή. Βάζοντας όλα αυτά, το μόνο που θα σου χρειαστεί είναι και η υπομονή, για να αποδώσουν καρπούς οι προσπάθειές σου.
Μπράβο Θανάση, Μπράβο Φλώρε!
Ε! με τέτοια κερκίδα που είχες σήμερα … και εγώ να αγωνιζόμουν … ρεκόρ θα έκανα!
