Τονίσαμε πάμπολλες φορές ότι το σημείο που κάνει τη διαφορά στην οποιαδήποτε επιτυχία στον Αθλητισμό και πολύ περισσότερο στον Κλασικό Αθλητισμό της μεζούρας και του χρονομέτρου είναι η τήρηση των Κανόνων.
Η οποιαδήποτε επιτυχία, το οποιοδήποτε ρεκόρ και η οποιαδήποτε νίκη τότε μόνο έχει αξία όταν τηρούνται ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ οι κανονισμοί.
Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΗΣ «ΑΓΝΟΙΑΣ» ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ
Τι ευτυχείς που είναι οι αγνοί φίλαθλοι που παρακολουθούν ένα αγώνισμα και γνωρίζουν μόνον τα βασικά; Βλέπουν την προσπάθεια του αθλητή νιώθουν την αγωνία του συμπάσχουν με την αποτυχία της προσπάθειας και φεύγουν σπίτι τους πανευτυχείς όταν το αποτέλεσμα είναι το επιθυμητό (π.χ. το πέρασμα του πήχη).
Τότε νοιώθουν γεμάτοι … διότι βίωσαν τα όποια συναισθήματα τους προκάλεσαν οι προσπάθειες των αθλητών, πετυχημένες ή άκυρες.
ΤΟ ΒΑΣΑΝΟ «ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ»
Δε φεύγουν όμως όλοι με τα ίδια συναισθήματα από τον ίδιο αγώνα. Όταν ανακαλύπτουν ότι δεν τηρούνται οι κανόνες «ηθελημένα ή μη» τότε βράζουν στο ζουμί τους.
Βράζουν στο ζουμί τους γιατί δεν μπορούν να εξηγήσουν εάν τα όποια λάθη στην κρίση γίνονται:
1) ΑΠΟ ΑΓΝΟΙΑ των κριτών.
2) ΑΠΟ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ (εκμεταλλευόμε-νοι την άγνοια των κριτών).
3) Είτε από συνειδητή έλλειψη του «ευ αγωνίζεσθαι». Για τη μερίδα αυτή των λαθών -το αποτέλεσμα μετράει- αρκεί να έρθει και όσοι το καταλάβουν … το κατάλαβαν, θα είναι αργά.
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΟΥΡΑΖΩ –
ΤΟ ΜΠΑΡΑΖ ΣΤΟ ΕΠΙ ΚΟΝΤΩ ΑΝΔΡΩΝ
Δεν είδα πουθενά να γίνεται θέμα (είτε από δημοσιογράφους είτε από αγνούς φιλάθλους είτε …..) με το μπάχαλο που έγινε στο Μπαράζ στο επί κοντώ Ανδρών.
Δεν είδα κανέναν να νοιάζεται για το «ΗΘΕΛΗΜΕΝΟ λάθος» του να γίνει το μπαράζ στο 5.75 αντί στο σωστό 5.65 όπως …. ορίζει ο κανονισμός.
Το ονομάζω «ηθελημένο λάθος» διότι η εντολή δόθηκε στον Έφορο «εκ των άνω» (όπως ο ίδιος απάντησε στη δική μας ερώτηση «γιατί κάνατε μπαράζ στο 5.75;»
Επειδή πίσω από το φαινομενικά απλό «λάθος» ή την άγνοια των κανονισμών υπάρχουν πολλά σενάρια … δε θα επεκταθώ.
Όσοι ξέρουν ας βάλουν το μυαλό τους να σκεφτεί και ας καταλήξουν σε όποιο συμπέρασμα θέλουν.
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Θα απευθυνθώ πρωτίστως στον ΕΦΟΡΟ του επί κοντώ και στη συνέχεια στη δεκάδα των κριτών που έκαναν το αγώνισμα (το καλό είναι ότι οι περισσότεροι ήρθαν από την Αθήνα!) και θα τους ρωτήσω:
– Καλά κανένας δε γνωρίζει πώς γίνεται το μπαράζ;
– Κανένας δεν άνοιξε τον κανονισμό, έστω την ώρα του αγώνα, αφού ίσως δεν το γνωρίζατε;
– Γιατί αφήσατε να γίνει σε βάρος σας «παιχνίδι» από άλλους (αν είναι όντως έτσι);
Όπως και να έχει ακόμη και έτσι να είναι «ότι η εντολή δόθηκε από επάνω» (το μπαράζ να γίνει στο 5.75) την ευθύνη την έχετε εσείς Κριτές που φτάσατε μέχρι και την Πάτρα για να μας δείξετε πόσο ανεπαρκείς είσαστε, όταν θέλετε να κάνετε κρίση σε αγώνα τόσο υψηλού επιπέδου.
Δυστυχώς η συμβολή σας στην εξέλιξη του αγωνίσματος είναι αντιστρόφως ανάλογη του επιπέδου των αθλητών. Κάνετε τα πάντα για να είστε εσείς οι πρωταγωνιστές και όχι οι αθλητές που κατάφεραν να φτάσουν το αγώνισμα τόσο ψηλά.
Και μην ακούσω κανέναν να λέει…
Ε! και τι έγινε;
Έγινε και παράγινε, κακοποιήθηκε ο αθλητισμός, υποτιμήθηκε το όποιο ρεκόρ, αγνοήθηκε το ποτάμι του ιδρώτα των αθλητών για να φτάσουν εκεί που έφτασαν και το κυριότερο ίσως έγιναν «ηθελημένα λάθη»!!!
Με δύο κουβέντες, ΑΠΑΞΙΩΝΕΤΕ ότι πιο αγνό υπάρχει στον αθλητισμό είτε με την άγνοια σας είτε με το να συναινέσετε στο “ΗΘΕΛΗΜΕΝΟ ΛΑΘΟΣ”.
Τι σας χρωστούν οι εκατοντάδες Κριτές, που με τη σοβαρή παρουσία τους και τη συνετή κρίση τους στους αγώνες δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για να τιμήσουν τα όσα ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει στη νεολαία μας;
Την άγνοια μπορώ να τη συγχωρήσω, κανένας δεν τα ξέρει όλα! τη σύμπραξη όμως σε «ηθελημένο λάθος» τη θεωρώ κακοποίηση του αθλητισμού.
Θεσσαλονίκη 18.6.2017
Με τιμή
Φώτιος Κατσίκας
