Μπαμπάδες και Μαμάδες, όποιος νομίζει ότι θα έρθει στο σύλλογό μας και θα περάσει απαρατήρητος, θα είναι ένας στους τόσους, … δε μας ξέρει, δε μας έμαθε, «κάνει μεγάλο λάθος».
Θέλουμε να μας δώσετε το δικαίωμα να νοιαζόμαστε για τις οικογένειές σας, να χαιρόμαστε με τις χαρές σας και να είμαστε δίπλα σας στις δύσκολες στιγμές. Αν το πετύχουμε αυτό είμαστε ευτυχείς.
Όμως και εμείς έτσι σας θέλουμε, θέλουμε να μας εμπιστευτείτε και οι σχέσεις μας να είναι αμφίδρομες. Σου δίνω – μου δίνεις, κυρίως σε συναισθήματα αναφερόμαστε και όχι σε υλικά αγαθά.
Καμία σχέση δεν μπορεί να «δέσει» εάν η μία πλευρά συνέχεια δίνει (χωρίς καν να αναγνωρίζεται η προσφορά της) και η άλλη, Ω! του θαύματος, θα πρέπει μόνο να παίρνει! Κανένας δεν μπορεί να γίνει γενναιόδωρος αν δεν κατέβει χαμηλά, αν δεν εκτιμήσει και την παραμικρή θετική κίνηση του άλλου προς εκείνον. Μα θα είναι ένα χαμόγελο, μια ματιά κατανόησης, ένα χτύπημα στην πλάτη, … δεν έχει σημασία. Όποιος θέλει και έχει τα μάτια του ανοιχτά, προς αυτή την κατεύθυνση, μπορεί να βρει δεκάδες, εκατοντάδες περιπτώσεις τέτοιας αβροφροσύνης (ευγένειας ή λεπτότητας στη συμπεριφορά και στην ομιλία). Κάποιοι φτάνουν στο άλλο άκρο, υπερεκτιμούν και το παραμικρό το ασήμαντο και το μηδαμινό … μήπως αυτοί είναι ποιο ευτυχείς, μήπως αυτοί, που όταν οι άλλοι κάνουν λάθη, ζητούν και συγνώμη από πάνω, υπερέχουν; (Να και μια ερώτηση που κάποτε πρέπει να απαντήσουμε).
Τονίζουμε για μια ακόμη φορά. Η παρουσία μας στο χώρο, από το Διοικητικό Συμβούλιο, τους προπονητές, τους φίλους και τους συγγενείς του συλλόγου, μόνο από αγάπη και φροντίδα για το μέλλον των παιδιών «μας» αιτιολογείται.
Δεν είμαστε επιχείρηση, δε μας ενδιαφέρει να μαζέψουμε τα παιδιά όλου του κόσμου, ευτυχώς δεν παρασυρθήκαμε από τη φιλοσοφία του να προσελκύσουμε και άλλα παιδιά για να «βγάλουμε περισσότερα»! Μακριά αυτό από τη δική μας φιλοσοφία.
ΟΧΙ φίλοι μου, ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ δεν βλέπουμε το κάθε παιδί ως συνδρομή ή ως μέσο επιβεβαίωσης της θετικής μας παρουσίας στο χώρο. Δεκάρα δε δίνουμε για «μεγαλεία» αυτού του είδους.
Θέλουμε και μας ΓΕΜΙΖΕΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ να προσπαθούμε μαζί σας για το καλό του κάθε παιδιού, του κάθε μπόμπιρα που μας εμπιστευόσαστε και να μας δίνετε το δικαίωμα να χαιρόμαστε με τις χαρές σας αλλά και να είμαστε κοντά σας και στις όποιες δύσκολες στιγμές.
Αν αυτό το έχουμε, ειλικρινά δε ζητάμε τίποτε άλλο και σας ευχαριστούμε από τα βάθη της ψυχής μας γιατί δίνετε ΝΟΗΜΑ στην ύπαρξή μας, μας δίνετε ΛΟΓΟΥΣ για να προσπαθούμε να γινόμαστε καλύτεροι … «έχουμε χαρακτήρες να διαπλάσουμε».
Να και ο Απόστολος Σολομωνίδης, που από μικρός ήρθε στην παρέα μας λόγω της μεγάλης του αδελφής της Δήμητρας και τώρα τον καμαρώνουμε να έχει πάει φαντάρος και να φοράει τον πράσινο μπερέ.
Μπορεί εμείς να μη ζήσαμε από κοντά την ξεχωριστή αυτή στιγμή του 
Απόστολου και των Σολομωνιδαίων όμως έχουμε εκπροσώπους εκτός από την οικογένεια και τον Θεοφάνη Μπέλο που πήγαν στην Αθήνα ειδικά για να παραβρεθούν στην τελετή.
Βλαδίμηρε, Καίτη μας, Δήμητρα, Απόστολε, είμαστε και εμείς κοντά σας. Χαιρόμαστε και εμείς με τη χαρά σας (τόση ώρα αυτό κάνουμε γράφοντας).
Να! τι εννοούμε ότι μας γεμίζει το να μας δίνετε το δικαίωμα να χαρούμε με τη χαρά του παιδιού σας. Αν δεν είναι πολύ αυτό που σας ζητάμε, Γονείς και Κηδεμόνες, το θέλουμε, το διεκδικούμε και δε θα πάψουμε ποτέ να σας το ζητάμε γιατί μόνον αυτό μας κρατάει ενεργούς και «δυνατούς» και τίποτε άλλο καμία συνδρομή και κανένα μετάλλιο.
Θέλουμε να μπορούμε να λέμε ΜΠΡΑΒΟ ΑΠΟΣΤΟΛΕ, Μπράβο Δήμητρα που έχεις έναν τέτοιο παιδαρά αδελφό, Μπράβο Καίτη, Βλαδίμηρε και ακούραστη γιαγιά, να χαίρεστε τα καταπληκτικά “παιδιά” σας.
Απόστολε Σολομωνίδη, σε ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να γράψω όλα όσα αισθάνομαι και ταιριάζουν στην καταπληκτική σου περίπτωση.
Α! τον Απόστολο, μπήκε στην οικογένεια των «πράσινων Φλώρων».
«Πράσινοι Φλώροι» απανταχού της οικουμένης, υποδεχτείτε τον Απόστολο ένα γνήσιο «Κομάντο» με την κομαντοσύνη του να ξεκινάει από την ψυχή του και όχι από τα μπράτσα του.
Ξανά Μπράβο ρε! Απόστολε «Πράσινε Φλώρε».
