Στη σημερινή προπόνηση ένας μπόμπιρας (ο Μίλτος) γεννημένος το Φεβρουάριο του 2009 ή Μιλτιάδης οπως ο αρχαίος στρατηγός…! (έτσι συνηθίζει να συστήνεται), μου δίνει ένα χαρτάκι διπλωμένο.
- Τί είναι αυτό;
- Το δίνω για εσάς να το βάλετε στο γραφείο του συλλόγου.
Το ξεδιπλώνω για να δω τι γράφει … το φως λιγοστό τα γυαλιά δεν είναι τα κατάλληλα.
- Σε ευχαριστώ, θα το διαβάσω αργότερα του λέω και το βάζω στην τσέπη μου.
Στο σπίτι βρίσκω το διπλωμένο χαρτάκι στην τσέπη, το ανοίγω και το διαβάζω.
Από την ώρα που το διάβασα, το χαμόγελο θρονιάστηκε στο πρόσωπό μου.
Μίλτο σε ευχαριστούμε, ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
Ένα χαμόγελο εγώ ένα και εσύ….
Ευχόμαστε με τη σειρά μας για τα Χριστούγεννα, ένα χαμόγελο να θρονιαστεί στα πρόσωπα όλου του κόσμου και ας μείνει εκεί ξεχασμένο «για ένα καλύτερο μέλλον».
