Η κ. Αικατερίνη Μανιού πρόεδρος του ΑΣ ΡΗΓΑΣ για το 2015-2017 και Ιδρυτικό μέλος του συλλόγου από το 1999, παραδίδει την προεδρία του συλλόγου, για το 2017-2019, στον κ. Γάκη Δημήτριο (παλαιό στυλοβάτη του συλλόγου, που επανήλθε).
Η παράδοση της προεδρίας έχει τόσο μεταφορική όσο και ουσιαστική σημασία (διαβάστε παρακάτω).
Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ 2017-2019 ΤΟΥ ΑΣ ΡΗΓΑΣ
που προέκυψε από τις εκλογές της 13ης Μαρτίου 2017 και συγκροτήθηκε σε σώμα στις 29 Μαρτίου 2017.
| Α/Α | ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ | ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ |
| 1 | ΓΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ | ΠΡΟΕΔΡΟΣ |
| 2 | ΚΟΥΤΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ | ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ & ΥΠ. ΙΜΑΤΙΣΜΟΥ |
| 3 | ΜΟΥΡΟΥΔΕΛΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ | ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ |
| 4 | ΠΑΝΤΑΚΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ | ΤΑΜΙΑΣ |
| 5 | ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ | ΕΙΔΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜ. & ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΤΑΜΙΑΣ |
| 6 | ΚΑΡΜΑΤΖΟΓΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΣ | ΕΦΟΡΟΣ (Α) & ΥΠ. ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ |
| 7 | ΣΟΛΟΜΩΝΙΔΗΣ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ | ΕΦΟΡΟΣ (Γ) & ΥΠ. ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ & ΔΙΑΜΟΝΗΣ |
| 8 | ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ | ΥΠ. ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ & ΤΥΠΟΥ – ΥΠ. ΥΛΙΚΟΥ & ΧΩΡΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ |
| 9 | ΘΕΟΦΑΝΙΔΗΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ | ΜΕΛΟΣ |
| 10 | ΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ | ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ |
| ΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ | ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ | |
| 1 | ΜΠΑΛΑΣΚΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ | ΠΡΟΕΔΡΟΣ |
| 2 | ΚΟΥΡΤΙΔΟΥ ΑΛΙΚΗ | ΜΕΛΟΣ |
| 3 | ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ | ΜΕΛΟΣ |
| 4 | ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ | ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ |
Ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά όλους όσους στηρίζουν τη λειτουργία του συλλόγου επανδρώνοντας τις θέσεις του Διοικητικού Συμβουλίου. Χωρίς την εθελοντική προσφορά των ανωτέρω δεν θα υπήρχε ο σύλλογος, δεν θα είχαμε την ευκαιρία να βρισκόμαστε καθημερινά με τα “αχώνευτα” και να … μαθαίνουμε τόσα από αυτά.
Κυρίες, Κύριοι του Δ.Σ. και της Ε.Ε. επιτρέψτε μου να σας ευχαριστήσω εκ μέρους των προπονητών, των αθλητών και εκ μέρους των γονέων και κηδεμόνων που διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, ίσως να πειστούν και οι πλέον απόμακροι από το σύλλογο, ότι χωρίς την εθελοντική προσφορά σας δε θα υπήρχε τ ί π ο τ ε.
Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ Κ. ΜΑΝΙΟΥ
Η κ. Μανιού παραιτήθηκε υπέρ του κ. Γάκη, που στις εκλογές βρέθηκε στην πρώτη αναπληρωματική θέση (τόσο «αμαγείρευτες» εκλογές κάνουμε) πιστεύοντας -όπως και όλο το Δ.Σ.- ότι η παρουσία του κ. Γάκη στη διοίκηση του συλλόγου ήταν επιβεβλημένη.
Τολμώ να κοινοποιήσω το προσωπικό γράμμα που έστειλα στην κ. Μανιού, «γιατί το νοιώθω» όπως της έγραψα.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ κ. ΜΑΝΙΟΥ
«Κατερίνα γεια,
Ό,τι και να σου γράψω θα είναι λίγο, όμως εγώ θα σου τα γράψω γιατί το νοιώθω!
Έρχονται κάποιες στιγμές που μπορεί να φαντάζουν δύσκολες, άβολες, απαιτητικές, ζόρικες, που όμως μπορεί και να είναι «οι ευκαιρίες μιας ζωής» που περνούν φευγαλέα από μπροστά μας και τις αρπάζει μόνον όποιος βλέπει καθαρά και βρίσκεται σε εγρήγορση.
Σε τελική ανάλυση το πώς θα ενεργήσουμε σε αυτές τις στιγμές, δείχνει τον εσωτερικό μας κόσμο, τα πιστεύω μας και τις Αρχές που επιλέξαμε να υπηρετούμε.
Αυτές οι στιγμές δείχνουν «σε όσους βλέπουν» το ποιοι είμαστε.
Έτσι και τώρα.
Χρειάστηκε να δείξεις το πόσο αγαπάς αυτό που δημιούργησες με όλους εμάς … εγκαταλείποντάς το … (στα χαρτιά).
Χαίρομαι για την απόφασή σου!
Κατερίνα ένα σου λέω, δε στεναχωρήθηκα που πήρες αυτήν την απόφαση, με το σκεπτικό και τις συνθήκες που την πήρες. Απεναντίας με έκανες να είμαι πολύ υπερήφανος για σένα.
Είναι αυτό που θα έκανα και εγώ αν είχα τη θεσμική θέση του εκλεγμένου στο Δ.Σ. Προσωπικά θα το έβλεπα σαν μια ηρωική έξοδο, σαν μια ευκαιρία για να εξωτερικεύσω αυτά που έχω μέσα μου, που στην περίπτωσή σου ακούν στο όνομα «μεγαλοσύνη».
Κούκλα μου!
Μπορεί να χάρηκα όταν σε πρωτογνώρισα,
Μπορεί να ένοιωθα ότι μιλάω με την αδερφή ψυχή, την τόσο “Large”.
Μπορεί στα τόσα χρόνια να ήμουν υπερήφανος που ήμουν φίλος σου.
Τώρα όμως που «κάνεις στην άκρη», γιατί θέλεις να προσφέρεις στο σύλλογο ακόμη και με το να φύγεις, εγώ απλά σου λέω …
Μακάρι να συναντούσαμε όλοι στη ζωή μας έστω και από έναν τύπο σαν και σένα, θα είχαμε προορισμό στη ζωή και δυνάμεις για να συνεχίσουμε το δρόμο μας.
Πάντως εγώ είμαι τυχερός, συνάντησα εσένα και έχω «πού να πιαστώ» για να συνεχίσω. Αλλοίμονο σε όσους δε συνάντησαν στη ζωή τους «Κατερίνες», οι καημένοι δεν είχαν που να πιαστούν, δεν είχαν κάτι να ακολουθήσουν στο δρόμο τους, περπατούσαν χωρίς να ξέρουν πού πηγαίνουν.
Χαίρομαι που βρεθήκαμε στον ίδιο δρόμο, χαίρομαι που βαδίσαμε μαζί, χαίρομαι που θα βαδίζουμε μαζί για πολλά χρόνια ακόμη (και λίγα να είναι ποιος νοιάζεται)! ξέρουμε προς τα πού πάμε και το κυριότερο δεν περιμένουμε τίποτε και από κανέναν.
Κάνουμε το κέφι μας και ίσως να δίνουμε την ευκαιρία σε κάποια «αχώνευτα» να ζήσουν στιγμές που ίσως δε θα τις ζούσαν.
Μακάρι να τους τύχει να «φύγουν» από κάπου -για το καλό του-, τότε θα έχουν γίνει «Κατερινάκια».
Με Εκτίμηση …
που δύσκολα συναντάς.
(Με την έννοια που ούτε αγοράζεται, ούτε χαρίζεται, μόνον κερδίζεται).
Φώτης
21.3.17»
