Σάββατο 21/2/2015 στο κλειστό στάδιο Ataköyτης Κωνσταντινούπολης, έγιναν τα Βαλκανικά πρωταθλήματα: (Το πρωί των Βετεράνων αθλητών) και το απόγευμα το (Βαλκανικό Α-Γ), για το 2015.
Συμμετείχαμε και στα δύο πρωταθλήματα αφού ο Κύπριος αθλητής Νίκανδρος Στυλιανού και αθλητής του ΑΣ ΡΗΓΑΣ αγωνίστηκε στο Βαλκανικό (Α) και οι δύο Βετεράνοι αθλητές μας Ρίζος Ανδρέας και Παπαγεωργίου Κωνσταντίνος αγωνίστηκαν στις κατηγορίες (45-49) και (35-40) αντίστοιχα. Για να μη πολυλογούμε και οι τρείς κατάφεραν να ανέβουν στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου και να πάρουν το χρυσό μετάλλιο, ο καθένας στην κατηγορία του μεταξύ όλων των αθλητών των Βαλκανίων.
Ο Νίκανδρος Στυλιανού, εκπροσωπώντας την Κύπρο, κατάφερε να είναι και πάλι 1ος με επίδοση 5.35 (όπως και πέρυσι που ισοβάθμησε στην πρώτη θέση με τον Δημ. Πατσουκάκη με 5.28). Ο Νίκανδρος πέρασε τα 5.10, 5.20, 5.35 και όταν έμεινε μόνος και νικητής (αφού απέτυχε να περάσει το 5.40 ο πολύ καλός άλτης της Κροατίας Ivan Horvat, έβαλε τον πήχη στο 5.50 χωρίς να καταφέρει περάσει τον πήχη. Στο βίντεο παρακάτω, μπορείτε να δείτε Το άλμα του Νίκανδρου στο 5.35 και να διαπιστώσετε και εσείς ότι μία επίδοση πάνω από το 5.60 δεν πρέπει να αργήσει να έρθει για τον Νίκανδρο.
ΟΙ ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΜΑΣ:
Ο Ανδρέας Ρίζος είναι σαν το παλιό κρασί! Όσο μεγαλώνει τόσο καλύτερος γίνεται. Είναι φυσικό αφού δεν είχε την ευκαιρία μικρός να μάθει το επί κοντώ, και με την προσήλωσή του στο αγώνισμα καθημερινά βελτιώνεται. Για πρώτη φορά σε Βαλκανικούς αγώνες δεν θα σταθούμε στην επίδοση (3.20) -γιατί δεν τον αντιπροσωπεύει- αλλά στην επίτευξη του στόχου του, την 1η Βαλκανική νίκη. Για τον Ανδρέα περνάμε δύο άλματα για να δείτε το πώς έχασε και το 3.40!
Ο Κώστας Παπαγεωργίου αντίθετα, ήταν αθλητής του επί κοντώ από μικρός. Το 1991(13 ½ χρόνων) ήρθε για επί κοντώ από την ενόργανη. Το 1992 Κέρδισε χάλκινο μετάλλιο στους Πανελλήνιους αγώνες ΠΠ/Α με 3.80 και το 1995 ήταν 7ος στο Πανελλήνιο Ε-Ν με 4.40. Στη συνέχεια σταμάτησε τις προπονήσεις αλλά ποτέ δεν απομακρύνθηκε από αυτό που αγαπά. Χωρίς προπονήσεις αγωνίστηκε στα διασυλλογικά του (98, 2000, 01,03, 10, 12, 13, 14) και το 2015 Βετεράνος πλέον με ελάχιστες προπονήσεις είναι 1ος στα Βαλκάνια στην κατηγορία του (35-39).
Μαρτινίδης Κώστας. Μόνο ένας αθλητής με την τεχνική του Κώστα, θα μπορούσε να περάσει τον πήχη με αυτό το μικρό κοντάρι. Τα κατάφερε γιατί προσαρμόστηκε στις απαιτήσεις του συγκεκριμένου κονταριού. Εύγε!
Η περίπτωση των παραπάνω μπαμπάδων είναι ενθαρρυντική. Σιγά σιγά την αγάπη τους για τον αθλητισμό την πέρασαν -με το παράδειγμά τους- και στα παιδιά τους αλλά και στις οικογένειές τους.
Στην Κωνσταντινούπολη ταξίδεψαν συνοδευόμενοι από τις συζύγους των (συνδύασαν τους αγώνες με ταξίδι αναψυχής). Τι σημασία έχει που έχασαν κάπου το δρόμο στην Κωνσταντινούπολη (φταίει ο υπογράφων και το GPS) ή και στην επιστροφή!
Στο τέλος, με διάθεση περιπέτειας και χωρίς γκρίνιες, μόνον οι ευχάριστες αναμνήσεις καταστάλαξαν.
Καλούμε και τους άλλους ενεργούς μπαμπάδες και μαμάδες που πέρασαν στην κατηγορία των Βετεράνων (πάνω από τα 30 οι γυναίκες και πάνω από τα 35 οι άνδρες) να είναι σε εγρήγορση για το επόμενο Πανελλήνιο πρωτάθλημα Βετεράνων που θα γίνει στην Κατερίνη τον Ιούνιο και το Βαλκανικό που θα γίνει στη Θεσσαλονίκη .. τον Σεπτέμβριο! Στα Βίντεο θα δείτε τα νικητήρια άλματα των παραπάνω αθλητών.
ΠΡΙΝ ΑΠΟ 20-30-40 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΒΑΛΕ…
Οι βετεράνοι μας (Ρίζος Ανδρέας και Παπαγεωργίου Κώστας) πριν από 21 χρόνια στο υπόγειο του Παλαί ντε σπορ μαζί με τη «φουρνιά» των τότε επικοντιστών.
Δίπλα άλλη μια «φουρνιά» από επικοντιστές στο (παλιό) βοηθητικό του Καυτανζογλείου. [Δημήτρης, -Φώτης-, Θάνος, Βαγγέλης, Δημήτρης, Γρηγόρης, Κώστας, Δήμητρα, Γιάννης].
Η ειδοποιός διαφορά των αθλητών που ονομάζω «φουρνιές» είναι ότι όσα χρόνια και αν περάσουν αποτελούμε ο ένας κομμάτι της ζωής του άλλου. Τουλάχιστον από την πλευρά μου το κάθε «παιδί» αποτελεί και ένα κομμάτι του εαυτού μου και χαίρομαι ιδιαίτερα όταν αργά και που συναντιόμαστε.
Κούκλοι και κούκλες, να είστε καλά με τις οικογένειές σας και τα παιδιά σας όπου και να είστε.
Σας ευχαριστώ που γεμίσατε δημιουργικά τη ζωή μου.
Αν ξαναγεννιούμουνα πάλι με παιδιά (ακόμη και με «φλώρους»- επικοντιστές) θα ήθελα να ασχολούμαι.
ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΧΑΡΤΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ – Ο/Η ΣΥΖΥΓΟΣ
Κυρίες, Κύριοι και αγαπητά μας παιδιά.
Χωρίς τη συμπαράσταση των συζύγων μας τίποτε από όσα επιχειρούμε και τελικά (ίσως) καταφέρνουμε δεν θα είχε καν δοκιμαστεί.
Οφείλουμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ γενικά στους συντρόφους μας γιατί πίσω από την κάθε επιτυχία (αγωνιστική, οργανωτική αλλά και παντός είδους) υπάρχει η συναίνεση η συμπαράσταση και η βοήθεια του/της συντρόφου του καθενός μας. Χωρίς τη συναίνεση αυτή τίποτε δεν θα είχε ΚΑΝ ΔΟΚΙΜΑΣΤΕΙ.
Για την παρούσα περίπτωση ευχαριστούμε τις συζύγους μας: κ. Ρίζου-Παπαδοπούλου Κυριακή, κ. Παπαγεωργίου Ελευθερία (Ρίτσα) και κ. Καλομπάτσου-Κατσίκα Ελένη για την κατανόηση και την ανοχή που δείχνουν ώστε να κάνουμε αυτά που επιλέξαμε και μας γεμίζουν.
Η αποστολή της Κωνσταντινούπολης σε πλήρη σύνθεση.
