ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΘΛΗΤΕΣ -ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ ΚΑΙ ΜΗ


Αφορμή για το παρόν σχόλιο μου έδωσε ο Νικόλας. Ο Νικόλας, αφού (πέρασε και περνάει από όλα τα αγωνίσματα), διάλεξε τα δύσκολα· διάλεξε το άλμα επί κοντώ.


Σε πολλά παιδιά αρέσουν τα δύσκολα, όμως κάποια από αυτά δεν έχουν την απαραίτητη υπομονή και επιμονή, με την πρώτη δυσκολία απογοητεύονται και τα παρατούν.


 Όσο πιο απλό αγώνισμα διαλέξει ο αθλητής (τεχνικά), τόσο υψηλότερη πρέπει να είναι η φυσική ικανότητα (ταχύτητα, αντοχή, δύναμη) που απαιτείται για το αγώνισμα.


Άς πάρουμε για παράδειγμα ένα δρόμο ταχύτητας, π.χ. τα 60 μέτρα για τους μικρούς. Επειδή το αγώνισμα είναι εύκολο (όλοι μπορούν να τρέξουν 60 μ.) σε κάθε αγώνα μαζεύονται 70 και 100 παιδιά. Μέσα στα 100 παιδιά, για να διακριθείς πρέπει να είσαι «ξεχωριστά» γρήγορος. Εάν είσαι «απλά γρήγορος» μπορεί να κερδίσεις τους τοπικούς αγώνες αλλά δεν έχεις καμία τύχη για διάκριση σε μεγαλύτερο επίπεδο αγώνων.


ΟΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΟΙ (ΟΙ ΣΦΑΙΡΕΣ)


Κάπου αλλού, μπορεί να έχουν γεννηθεί παιδιά που η φύση τα προίκισε με μεγαλύτερο ποσοστό σε «λευκές» μυϊκές ίνες, και εφόσον δεν απαιτείται ξεχωριστή τεχνική, σε κάθε αγώνα θα είναι οι νικητές. Αυτά τα ξεχωριστά παιδιά, ΝΑΙ μπορούν να ασχοληθούν με το “μη τεχνικό” αγώνισμα γιατί έχουν όλα τα προσόντα να συναγωνιστούν και τους άλλους πολύ γρήγορους. Είναι σαν τους «ανειδίκευτους εργάτες», μπορεί να είναι καλοί αλλά έχουν πολλούς να συναγωνιστούν, οι λίγοι που είναι πραγματικά οι καλύτεροι, θα επιβιώσουν.


ΟΙ ΓΡΗΓΟΡΟΙ αλλά (όχι οι  σφαίρες).


Εάν οι γρήγοροι, έχουν και άλλα προσόντα και άλλες ικανότητες, (ανάστημα, ευκινησία, ρυθμό στην κίνηση, μαθαίνουν εύκολα, δεν φοβούνται… κ.α., και μπορέσουν να ασχοληθούν (π.χ. με τα εμπόδια) σίγουρα θα διακριθούν. Θα διακριθούν γιατί παιδιά με τις απαιτούμενες ικανότητες, αλλά και επιμονή-υπομονή να ασχοληθούν και να μάθουν το δύσκολο τεχνικά αγώνισμα των εμποδίων, είναι σαφώς λιγότεροι.


Η ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΩΝ


Με λίγα λόγια προτείνω, (και έτσι πρέπει να γίνεται η επιλογή των αγωνισμάτων για τα παιδιά), να διαλέγουν αγωνίσματα στα οποία θα αξιοποιήσουν ΟΛΑ (ακόμη και το τελευταίο) από τα προσόντα, με τα οποία τους προίκισε ο Θεός.


Τα παιδιά που από την πρώτη στιγμή δείχνουν ότι έχουν σε μεγάλο βαθμό κάποια από τις φυσικές ικανότητες (ταχύτητα, αντοχή, Δύναμη), είναι εύκολα να βρουν το δρόμο τους. Όμως υπάρχουν τόσα “κρυφά προσόντα” που κάνουν τη διαφορά και που εμπεριέχονται στη λέξη «προσωπικότητα» του παιδιού. Είναι τόσοι οι παράγοντες που καθορίζουν την επιτυχία,  που η επιλογή του αγωνίσματος για κάθε παιδί μπορεί να είναι αποτελέσει και αντικείμενο Διδακτορικής διατριβής, για το κάθε παιδί! Όσο πολύπλευρο ταλέντο είναι το παιδί τόσο πιο δύσκολη είναι η τελική απόφαση (και πρέπει να είναι), για το αγώνισμα που πρέπει να ακολουθήσει.


Εάν το “πολύπλευρο ταλέντο” το κατευθύνουμε σε ένα εύκολο αγώνισμα, διότι χωρίς καθόλου κόπο και ειδική προπόνηση, κερδίζει το αγώνισμα, θα έχουμε διαπράξει έγκλημα. Θα τον αφήσουμε “ανειδίκευτο” ενώ θα μπορούσε με λίγο ιδρώτα δικό μας (των προπονητών) παραπάνω να είχε μάθει και κάποια «τεχνική».

Προσόντα και τεχνική είναι ο καλύτερος συνδυασμός τόσο για την «δια βίου άθληση» όσο και για την αθλητική διάκριση σε επίπεδο ανάλογο με τα προσόντα του.


Το θέμα αυτό είναι ατελείωτο και δεν σκοπεύω να επεκταθώ.

Το πιστεύω μου όμως συνοψίζεται στην παρακάτω πρόταση.

«Όσο περισσότερα προσόντα έχει ένα παιδί (φυσικά χαρακτηριστικά και ψυχικά χαρίσματα), σε τόσο πιο δύσκολο αγώνισμα θα πρέπει να  τον κατευθύνουμε, γιατί εκεί θα μπορέσει να ξεδιπλώσει όλα του τα χαρίσματα. Η επιλογή ενός πιο εύκολου αγωνίσματος (για τον οποιοδήποτε λόγο), αφήνει ανεκμετάλλευτα τα επι πλέον προσόντα του τα οποία δεν αξιοποιούνται καθόλου! “ΑΜΑΡΤΙΑ, ΤΕΚΝΑ ΜΟΥ”!


Ο Νικόλας λοιπόν ξεκινάει το λύγισμα του κονταριού στο άλμα επί κοντώ. Θα χρειαστεί υπομονή και επιμονή, αλλά όταν θα το καταφέρει, θα είναι ένας από τους λίγους. Ανάμεσα στους λίγους αυτός με τα περισσότερα προσόντα και πάλι θα ξεχωρίσει.

Ευχόμαστε στον Νικόλα και σε κάθε παιδί που ξεκινάει το όνειρό του να το ζήσει με τα καλύτερα και ζωηρότερα χρώματα.


Στο βίντεο, ο Νικόλας Παπαδόπουλος 2002, στην πρώτη του προπόνηση για την εκμάθηση της τεχνικής λυγίσματος του κονταριού.



ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ


print

Written by