Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά βασικές ικανότητες (για συγκεκριμένα αγωνίσματα) είναι η ΑΝΤΟΧΗ. Όταν μιλάμε για δρόμους αντοχής το κυρίαρχο στοιχείο που κάνει κάποιους αθλητές να ξεχωρίζουν είναι η ικανότητά τους να συνεχίζουν να τρέχουν σε καλό ρυθμό για περισσότερο χρόνο από ότι οι συναθλητές τους. Με άλλα λόγια η ικανότητά τους να προσλαμβάνουν και να μεταφέρουν μεγάλες ποσότητες οξυγόνου στις εργαζόμενες μυϊκές ομάδες. Με την παρουσία περισσότερου οξυγόνου οι μυϊκές ομάδες μπορούν να συσπώνται «αερόβια» και να παράγουν έργο -κίνηση- για περισσότερο χρονικό διάστημα σε σύγκριση με κάποιον άλλο αθλητή που δεν έχει αυτή την ικανότητα.
Οι δρομείς των μεγάλων αποστάσεων, που έχουν αυτή την ικανότητα, χαίρονται και απολαμβάνουν κομμάτια δρόμων των 5, 10, 20, 40, 100, (400+ Σπάρταθλον) χιλιομέτρων!
Αντίθετα αθλητές που το αγώνισμά τους δεν απαιτεί ΑΝΤΟΧΗ αλλά “δύναμη” ή “ταχύτητα” δεν είναι καθόλου ευχαριστημένοι όταν τους ζητάς (στα πλαίσια μιας ολοκληρωμένης και σωστής βάσης για την εξειδικευμένη προπόνηση) να υποστούν το “μαρτύριο” της βελτίωσης της αντοχής τους.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους επικοντιστές. Μερικούς π.χ. ο Θεοφάνης Μπέλος που προτιμάει να “τρώει σουβλάκια” παρά να τρέχει … για να βελτιώσει την αντοχή του. Κάπου έχει δίκαιο όταν λέει… Ε! τι να την κάνω την αντοχή εγώ επί κοντώ κάνω άλλα στοιχεία χρειάζομαι… Δεν θα αναλύσουμε το γιατί κάθε χρόνο αφιερώνουμε ένα μικρό κομμάτι από την προετοιμασία των επικοντιστών αλλά και των άλλων ταχυδυναμικών αγωνισμάτων προσπαθώντας να βελτιώσουμε και την εικόνα που έχουμε για την αντοχή μας, είναι για κουβέντα σε άλλη βάση.
Όπως και να έχει καταφέραμε να συγκεντρώσουμε μικρούς και μεγάλους και εν μέσω «παιδομαζώματος», που γίνεται αυτή την εποχή στο Καυτανζόγλειο, να τρέξουμε το πρώτο test Cooper (δρόμος 12 λεπτών με προσπάθεια ο καθένας να διανύσει όσο περισσότερα μέτρα μπορεί).
Μερικοί (οι παιδαράδες), που έχουν και στοιχεία καλής αντοχής, τα πήγαν καλά.
Μερικοί (οι μαχητές) προσπάθησαν όσο μπορούσαν και
Μερικοί (τα φλώρια) απλά έκαναν ένα ζέσταμα.
Το κυριότερο ο καθένας ήρθε αντιμέτωπος με τον εαυτό του και με τον ψυχικό του κόσμο (όταν τα πόδια του έλεγαν «ρε φίλε δεν πάει άλλο, κόψε αλλιώς σε παρατάω και τρέξε με τα χέρια).
Η φωτογραφία από τη σημερινό Test Cooper.
Μέχρι και ο Απόστολος Σολομωνίδης έτρεξε (το παλικάρι μας ήρθε μια μέρα με άδεια από το στρατό και έπεσε στο Test Cooper), όμως δε μάσησε μόνο από το Γιάννη Ντούρο έχασε που ήταν ο καλύτερος … (Μπράβο Ντούρε).
Μπράβο και σε όσους προσπάθησαν … σοβαρά!
Όσοι κρίνετε ότι η προσπάθειά σας δεν ήταν σοβαρή … θα «θυσιαστώ» και θα σας επιτρέψω να τρέξετε και δεύτερη φορά! Τυχεροιοιοιοιοί! Πάλι στις καλές μου με βρήκατε!
