Η ΕΚΔΡΟΜΗ ΠΟΥ ΤΑ ΕΙΧΕ ΟΛΑ
Ο ΚΑΙΡΟΣ ανταμείβει τους τολμηρούς. Ο ΚΑΙΡΟΣ: Μας έκανε τα κέφια. Ξεκίνησε μουντός, έριξε ψιλόβροχο, άνοιξε, έβγαλε ήλιο (στους αγώνες τις απονομές και το περπάτημα). Όταν πήγαμε για φαγητό στην Ταβέρνα έβρεξε για 30 λεπτά (όσο να ξεθυμάνει) και σταμάτησε όταν τα παιδιά έφαγαν και θέλησαν να παίξουν έξω. Αν αυτό δεν είναι καιρός «κατά παραγγελία» τί είναι;
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ: Με δύο Λεωφορεία και αρκετά Ι.Χ. ταξίδεψαν οι 100 και πλέον συμμετέχοντες.
Στο 1ο Λεωφορείο ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ. Ησύχασαν για δύο ώρες στο πάνε και δυο ώρες στο έλα, Τυχεροί!
Στο 2ο Λεωφορείο οι ΑΘΛΗΤΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ. Τραγούδησαν, έπαιξαν είπαν τα δικά τους , δεν κάθισαν ούτε στιγμή. Μεγάλη η συνδρομή των προπονητών, στον πόλεμο κατά της βουβαμάρας. Χαρά στο κουράγιο των νέων προπονητών γιατί οι κάπως μεγαλύτεροι, δεν «είχαν τη χαρά» να ζήσουν και αυτοί τη ζωντάνια των παιδιών… ας είναι!
Δυνατό χαρτί στο να περάσουν θαυμάσια στο Λεωφορείο οι μπόμπιρες είναι και η καλή διάθεση του οδηγού κ. Κώστα Ναθαναήλ που ήταν ΑΨΟΓΟΣ. Κύριε Ζορπίδη, όπου και να ξαναπάμε με λεωφορείο δικό σας, τον κ. Απόστολο Ναθαναήλ θέλουμε οδηγό, για τα παιδιά μας!
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ. Κύλισαν ομαλά με περιορισμούς, που ξεκινούσαν από τη φιλοσοφία των αγώνων που άκουγε στο «αγωνίζομαι να κάνω φίλους». Οι αθλητές κάθε αγωνίσματος έπρεπε να μάθουν τα στοιχεία των αντιπάλων-συναθλητών για να δικαιούνται να αγωνιστούν. Στους δρόμους οι αθλητές κάθε σειράς έπρεπε να ξέρουν τα ονόματα των συνδιεκδικητών της νίκης, για να δοθεί η εκκίνηση. Εάν σε κάποια σειρά δεν ήξεραν τα ονόματα των συναθλητών τους, πήγαιναν τελευταίοι πιανόντουσαν αγκαλιά σε κύκλο και μάθαιναν τα ονόματα όλων, για να μπορέσουν να αγωνιστούν.
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΓΩΝΕΣ ΒΕΛΒΕΝΤΟ VS ΑΣ ΡΗΓΑΣ 2017
ΟΙ ΑΠΟΝΟΜΕΣ. Οι γονείς χάρηκαν περισσότερο με το Δίπλωμα ή το μετάλλιο των παιδιών τους! Τα παιδιά καμάρωναν με τα συλλεκτικά κομμάτια των καταπληκτικών Διπλωμάτων και τα «ολόχρυσα» μετάλλιά τους. Στις ομαδικές φωτογραφίες, τα χέρια όσων κρατούσαν μηχανές και κινητά για να απαθανατίσουν τις στιγμές ήταν περισσότερα και από αυτούς τους αθλητές (Μπαμπάς, μαμά, θείος, θεία, παππούς, γιαγιά … για να μην πάμε και μακρύτερα).
ΤΟ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ. Ακόμη και αυτοί που στην αρχή μας είπαν δεν μπορούμε να περπατήσουμε, όταν μπήκαν στο μονοπάτι όχι μόνο περπάτησαν όσο και οι άλλοι αλλά συνέχισαν και παραπέρα αφού δεν είδαν ότι οι πρώτοι στρίψαμε για να πάμε στο σημείο που φαίνονται οι καταρράκτες όπου βγάλαμε και υπέροχες φωτογραφίες.
ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ. Όλοι μαζί σε παρέες με υπέροχη ατμόσφαιρα και με φιλότιμες προσπάθειες του προσωπικού να μας ευχαριστήσουν. Τελικά τα κατάφεραν. Φάγαμε, κουβεντιάσαμε, τραγουδήσαμε μέχρι και χορέψαμε ΟΛΟΙ αφού αντί να σηκωθούμε όλοι στο χορό ο αρχηγός της αποστολής κ. Μουρουδέλης μας εκπροσώπησε ΕΠΑΞΙΑ! Με τέτοιο αρχηγό μέχρι και στην … Πόλη πάμε.
ΟΙ ΚΑΦΕΔΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΛΥΚΑ. Όσοι έφαγαν νωρίς, τα μεν μικρά παιδιά βγήκαν έξω, στον ωραίο παραβάλλοντα χώρο και δε σταμάτησαν να ασχολούνται με ένα συμπαθητικό κουτάβι που από τη μια τα γαύγιζε και έτρεχαν και από την άλλη έκανε πίσω μόλις κάποιος σταματούσε για να το χαϊδέψει. «Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη»!
Όσοι έφυγαν για καφέ στο χωριό και ήταν να έρθουν στο κατάστημα παραγωγής γλυκών της κ. Ζανδέ, πήραν το δρόμο για … Κοζάνη και βάδιζαν με γοργό ρυθμό για τη γέφυρα. Ευτυχώς τους εντοπίσαμε γρήγορα και … πρόλαβαν και αυτοί να αγοράσουν τα γλυκά τους.
Τα όσα με συντομία σας περιγράψαμε, μπορείτε να τα «δείτε» σε φωτογραφίες που θα περάσουμε στη σελίδα (στο FB) του ΑΣ ΡΗΓΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Μέρος 1ο, Μέρος 2ο και Μέρος 3ο. Ψάξτε τις.
Εδώ περνάμε μόνο μερικές αντιπροσωπευτικές Φώτος.
