Μείξη «ανταπόκρισης» και παρατηρήσεων του υπογράφοντος:
ΔΥΝΑΜΙΚΗ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ
Τα παιδιά μας που ξεκίνησαν το 3αθλο ήταν 31 (8 αγόρια και 23 τα κορίτσια). Οι απόντες συνολικά ήταν μόνον 7 (οι 3 δικαιολογημένοι, ενημέρωσαν τηλεφωνικά). Το ποσοστό συμμετοχής των αθλητών του ΑΣ ΡΗΓΑΣ στο 82% είναι πολύ ικανοποιητικό. Αν δε λάβουμε υπόψη: 1) Ότι η προκήρυξη ανακοινώθηκε από την ΕΑΣ ΣΕΓΑΣ με μεγάλη καθυστέρηση και 2) Ότι οι αγώνες έγιναν στην περίοδο των διακοπών του ΠΑΣΧΑ, με τις περισσότερες οικογένειες να βρίσκονται εκτός Θεσσαλονίκης, τότε η συμμετοχή των αθλητών του ΑΣ ΡΗΓΑΣ αγγίζει το απόλυτο.
«ΤΟ ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ» ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να ευχαριστήσουμε όχι μόνον τους αθλητές για τη συμμετοχή τους ή ακόμη και μόνο για την παρουσία τους (τραυματίες), αλλά και τους γονείς και τους κηδεμόνες που δείχνουν ότι ενισχύουν το ΟΜΑΔΙΚΟ πνεύμα που ο σύλλογος (το Διοικητικό συμβούλιο και οι προπονητές), προσπαθεί να περάσει στους αθλητές του.
ΕΥΓΕ!
Σε αυτά τα πλαίσια ακούσαμε αρκετές ιστορίες που γονείς ή παιδιά έκαναν τα «αδύνατα δυνατά» για να είναι στον αγώνα. Άλλοι ήρθαν χθες αργά το βράδυ από Ιταλία, άλλοι άλλαξαν τις διακοπές τους, άλλοι ήρθαν με μικροτραυματισμούς και προβλήματα λέγοντας στους γονείς ατάκες του στυλ “πρέπει να τα καταφέρω” για να πάρει βαθμούς ο σύλλογος!
Όπως και να ‘χει ήταν η πολυπληθέστερη ομάδα ΠΠ-ΠΚ/Β όλων των εποχών για τον ΑΣ ΡΗΓΑΣ, με τα περισσότερα από τα παιδιά να έχουν συνείδηση του «γιατί ήταν εκεί»!
Και μόνον το ότι με ένα βλέμμα μπορούσες να δεις όλα τα παιδιά του Συλλόγου να είναι με τα κόκκινα ή άσπρα μπλουζάκια, χωρίς να χρειαστεί ιδιαίτερη προσπάθεια από μέρους μας τα λέει όλα. (Άλλες εποχές ήθελε πολύ προσπάθεια και πολλά «δανικά» μπλουζάκια της τελευταίας στιγμής, για να πετύχουμε ομοιομορφία στους αγώνες!)
Με δεδομένο ότι πριν 3-4 χρόνια, έφταναν τα πολύαθλα και τα μισά παιδιά μας δεν ήξεραν τι είναι αυτό, δεν είχαν δελτίο, δεν έδιναν σημασία (δεν τους είχε γίνει συνείδηση η «ομαδική διάσταση» αυτού του αγώνα), κ.ά, με την σημερινή παρουσία βλέπουμε ότι έχουν γίνει πολλά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Ελπίζουμε το επόμενο τρίαθλο (η 2η φάση) να είναι το ίδιο δυναμικό, παρόλο που τα παιδιά αλλά και οι γονείς ταλαιπωρήθηκαν πολύ. Τα περισσότερα από τα παιδιά μας έφυγαν γύρω στις 3:00.
ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ
Η εικόνα ΜΗ ΚΑΛΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ εμφανής, αφού κανείς δεν ήξερε, με βάση κάποιο πρόγραμμα, να πει πού πρέπει να πάμε και τι αγώνισμα να κάνουμε.
Στα επι μέρους σημεία γινόταν ακόμη ένας χαμός με το ποιοί θα αγωνιστούν πρώτα.
Είπαν ότι θα μπαίνουμε ανά συλλόγους και μερικοί κριτές ζητούσαν από τους προπονητές να ρυθμίσουν μεταξύ τους τις σειρές και το πότε θα τρέξουν! Και δώσε διαπραγμάτευση (εγώ ήρθα πρώτος, εγώ έχω λίγα παιδιά, εμένα τα παιδιά μου δεν αγωνίστηκαν σε άλλο αγώνισμα ακόμα, κ.α.) .
«ΕΣΕΙΣ ΕΧΕΤΕ ΟΜΠΡΕΛΕΣ ΘΑ ΤΡΕΞΕΤΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ»
Όμως το καλύτερο ήταν το σκηνικό στο 1000ρι όπου οι κριτές ανέλαβαν να βάλουν σε σειρά τους συλλόγους. Τα παιδιά του ΑΣ ΡΗΓΑΣ πήγαν πριν από κάποιους άλλους συλλόγους και όλα έδειχναν ότι αφού το κριτήριο ήταν ο χρόνος άφιξης, θα έτρεχαν νωρίς για να φύγουν.
Όταν ο προπονητής μας πήγε για να μάθει γιατί σύλλογοι που ήρθαν αργότερα από εμας μπαίνουν να τρέξουν πιο νωρίς, η απάντηση ήταν «εσείς έχετε ομπρέλα»!!!
Είναι κι αυτό μια λογική…
Τι και αν κάτω από την ομπρέλα χωρούσαν μόλις 5-6 από τα 15 παιδιά;
Τι κι αν η ομπρέλα ήταν αποτέλεσμα ξεχωριστής μέριμνας των προπονητών του συλλόγου για να μετριάσουν κάπως την εξάντληση των παιδιών, λόγω ζέστης και πολύωρης παρουσίας.
«Έφερες ομπρέλα … καλά να πάθεις, κάτσε και περίμενε»!
Στο 1000ρι οι κριτές έβαζαν τα παιδιά 2-3 συλλόγων να τρέξουν μαζί. Όταν έβλεπαν όμως ένα σύλλογο να έχει πολλά παιδιά έβαζαν τα παιδιά μόνον του ενός συλλόγου να τρέξουν και αυτό έδινε στα παιδιά (που είναι μικρά και δεν έχουν εμπειρία αγώνων) την αίσθηση ότι ανταγωνίζονται μόνο με τα παιδιά του συλλόγου και όχι «μέσω του χρόνου» και με όλα τα παιδιά. Αποτέλεσμα ήταν αθλήτριες που ξεχώρισαν (ήταν μπροστά) τον τελευταίο γύρο να πηγαίνουν σχεδόν «αγκαζέ». Είχαν την αίσθηση ότι αφού είναι πρώτες δε χρειάζεται να προσπαθήσουν περισσότερο και η κάθε μια έμενε να «κάνει παρέα στην κολλητή της».
Το βίντεο που τράβηξε γονέας αθλήτριας από τη συγκεκριμένη κούρσα … θα μείνει στην ιστορία!
Πάντως το σκηνικό τελείωσε όμορφα αφού η κραυγή αποχαιρετισμού «ΡΗΓΑΣ» στο «ζντο» της ομάδας ήταν μάλλον το ξέσπασμα και για τα παιδιά που ακούστηκαν παντού και για τους γονείς που χειροκροτούσαν από παντού βλέποντας ότι μείναμε για να κλείσουμε την αυλαία αυτού του «μαραθώνιου» αγώνα.
ΔΕΝ ΠΑΡΑΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΚΡΙΤΩΝ
Αφ
ού σχολιάσαμε τις άστοχες αποφάσεις των Κριτών, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι και λίγοι ήταν αλλά και πολλές ώρες βρίσκονταν στα πόστα τους. Είχαν να βγάλουν πέρα έναν πολύ δύσκολο αγώνα και σε γενικές γραμμές τα κατάφεραν.
Κυρίες, Κύριοι (Κριτές) ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.
Η ΕΑΣ ΣΕΓΑΣ ΚΑΝΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ – ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΚΡΙΤΕΣ
Ο συγκεκριμένος αγώνας σίγουρα έκανε και αυτός τα τελευταία χρόνια βήματα προόδου (χωρισμός σε ομίλους, συνεργασία με τους προπονητές, κ.α.), όμως χρειάζονται ακόμη περισσότερα. Ο αριθμός των παιδιών είναι γνωστός ημέρες πριν τον αγώνα. Ένας καλύτερος προγραμματισμός χρειάζεται τόσο στις μετακινήσεις των γκρουπ των αθλητών όσο και στην επάνδρωση των συνεργείων των κριτών.
Όταν π.χ. χρειάστηκε να γίνει 2ο γκρουπ στο Μήκος, αυτό δεν έγινε διότι δεν υπήρχαν αρκετοί κριτές. (Με 30 ευρώ παραπάνω! θα υπήρχαν οι απαραίτητοι κριτές ώστε και το πρόγραμμα να κυλίσει ομαλά αλλά και όλοι οι εμπλεκόμενοι (κριτές, αθλητές, γονείς , προπονητές κ.α.) να φύγουν στην ώρα τους.
Περνούμε μερικές αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες από τους αγώνες των αθλητών αλλά και των γονέων και κηδεμόνων που προετοιμαζόμενοι να αντιμετωπίσουν τον ήλιο προμηθεύτηκαν τα υπέροχα καπελάκια του ΑΣ ΡΗΓΑΣ.
Βλέποντας τις ομπρέλες των αθλητών αλλά και τα καπελάκια των γονέων …
Ε! καλά έκαναν οι κριτές και μας άφηναν στο τέλος για τα 1000 μέτρα.
ΔΙΔΑΓΜΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
Μην πάτε “οργανωμένοι” σε αγώνες, θα το πληρώσετε.
Καλά που δεν έβγαλα και την πολυθρόνα που έχω για παρόμοιες περιπτώσεις ακόμη εκεί θα ήμασταν! (θα ήταν και απαραίτητη λόγω προβλήματος στον αχίλλειο τένοντα).
Η ΦΟΒΕΡΗ ΒΟΗΘΟΣ – Η ΧΡΥΣΟΥΛΑ
Η ΧΡΥΣΟΥΛΑ που δεν αγωνίστηκε γιατί δεν είχε Δελτίο δέχτηκε να βοηθήσει και ονομάστηκε «ΒΟΗΘΟΣ». Ως βοηθός ήταν ΑΨΟΓΗ αφού για 4.5 ώρες ήταν πανταχού παρούσα και διατηρούσε ένα υπέροχο χαμόγελο που από μόνο του ήταν αρκετό για να σου φτιάξει τη διάθεση!
ΧΡΥΣΟΥΛΑ σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.
Αθροίζοντας τα όμορφα και τα άσχημα ερεθίσματα της σημερινής μέρας, η γεύση που έμεινε μετά τον αγώνα είναι σίγουρα πολύ πολύ γλυκιά!!!
