ΑΛΜΑ ΕΠΙ ΚΟΝΤΩ – ΑΠΟ ΤΟ Α΄ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΛΥΓΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΟΝΤΑΡΙΟΥ
Κανένας δεν γεννήθηκε επικοντιστής. Ακόμη και ο Τσάρος των αιθέρων, ο SergeyBubka δούλεψε σκληρά για να γίνει αυτός που έγινε «ο κορυφαίος του αγωνίσματος». Το άλμα επί κοντώ είναι μια καθαρή πρόκληση του καθενός με τον εσωτερικό του κόσμο. Εκτός από τα προσόντα (ταχύτητα, δύναμη, αλτικότητα, ικανότητα να μαθαίνω εύκολα νέες κινήσεις, να τολμώ κ.α.) χρειάζονται και υπομονή και επιμονή για να φτάσεις όπου τα προσόντα σου καθορίζουν.
Πρώτα πρέπει να ορίζεις τον εαυτό σου, το κορμί σου, σε ασκήσεις στο έδαφος και σε θέση εξάρτησης. Στη συνέχεια να μάθεις το ρυθμό του άλματος χωρίς κοντάρι στα χέρια (σπαστό κοντάρι). Αργότερα να εξοικειωθείς με το κοντάρι· να μάθεις να τρέχεις με αυτό και να μεταφέρεις όσα έμαθες (το ρυθμό απογείωσης και αιώρησης καθώς και τις διάφορες θέσεις του κορμού κατά το άλμα) σε πραγματικές συνθήκες άλματος. Τότε θα είσαι σε θέση να εκτελείς άλματα με «μεταλλικό» παλμό, χωρίς λύγισμα του κονταριού.
Όμως με τη βοήθεια της τεχνολογίας τα κοντάρια πλέον είναι εύκαμπτα (λυγίζουν) και στη συνέχεια εκτινάσσουν τον αθλητή.
Το λύγισμα του κονταριού είναι μια νέα ιστορία μια ιστορία, την οποία θα μάθουν μόνον όσοι έχουν εξασφαλίσει το Ο.Κ. από την πορεία τους στις προηγούμενες φάσεις του επί κοντώ. Οι πιο συνεπείς και εργατικοί τα καταφέρνουν να πείσουν τον προπονητή τους ότι είναι έτοιμοι. Κάποτε έρχεται η ώρα να λυγίσουμε το κοντάρι. Νέες προσπάθειες, νέες συμβουλές, καινούριες εντολές από τον προπονητή.
Όποιος μπορέσει να τις εφαρμόσει θα νοιώσει το γλυκό αίσθημα της «εκτόξευσης» με τη βοήθεια του κονταριού. Το βάρος του το οποίο θα πρέπει να κουμαντάρει με τη δύναμη των χεριών του και του κορμού του, θα φορτωθεί στο κοντάρι που θα λυγίσει και στη συνέχεια το κοντάρι θα τον πετάξει ψηλά ή θα τον «σαβουρντίσει» στο άγνωστο! αν δεν γίνουν όλα σωστά.
Περνάω ένα βιντεάκι με την πρώτη εμπειρία από λύγισμα του Δημήτρη
και μερικές φωτογραφίες και video της Στεφανίας που είναι στα πρώτα βήματα για το λύγισμα του κονταριού.
Εννοείται ότι για να φτάσουν εδώ έδειξαν στις προηγούμενες φάσεις ότι θέλουν και μπορούν. Τώρα αρχίζει μια άλλη φάση γεμάτη με συγκινήσεις αλλά και απρόοπτα αν ο αθλητής είναι «τρα λα λα)!
Λάθη, όπως το πάτημα στο τρέξιμο (εικ. 2 και 3) στοιχίζουν ή λάθη στην τοποθέτηση εκτός ισορροπίας όπως (στην εικ 6 και 7) οδηγούν σε “σαβούρντιγμα” αριστερά ή δεξιά … αναλόγως του λάθους. Σε υψηλό επίπεδο τα πάντα πρέπει να είναι πολύ καλά μελετημένα και σε ισορροπία όπως το άλμα (8).
Σε αυτές τις περιπτώσεις ο προπονητής δεν επιτρέπει τον αθλητή να συνεχίσει γιατί το επί κοντώ δεν είναι για τους επιπόλαιους και απρόσεκτους ή τον κρατάει στα εύκολα μέχρι να σιγουρευτεί ότι έχει να κάνει με αθλητή που είναι υπεύθυνος (ακούει κανείς ….. );
