Στη χθεσινή πρώτη προπόνηση (1-9-15), έρχεται ο Πέτρος (πρωτοετής στη Νομική του ΑΠΘ) ως νέος αθλητής να δοκιμάσει τα αγωνίσματα του Στίβου στον ΑΣ ΡΗΓΑΣ.
Στην κουβέντα … μου λέει:
– Ήμουν στο ίδιο σχολείο με το Δημήτρη Μουρουδέλη. Δίπλα μου κάθεται ο κ. Σωτήρης Μουρουδέλης (πατέρας του Δημήτρη και μέλος του Δ.Σ. του ΑΣ ΡΗΓΑΣ) και τον ρωτάω.
– Πού είναι σήμερα ο Δημήτρης; Το παλικάρι είναι συμμαθητής του.
– Είχε μια δουλειά σήμερα … θα απουσιάσει από την προπόνηση.
——-
Σήμερα, βλέπω μερικές φωτογραφίες του Δημήτρη Μουρουδέλη στο fb και παίρνω την απάντησή μου.
Ο Δημήτρης, ως εθελοντής του Ερυθρού Σταυρού, ήταν στα σύνορα Ελλάδος-Σκοπίων και μοίραζε «νερά» στους ταλαιπωρημένους και κατατρεγμένους από τον πόλεμο μετανάστες.
Τις φωτογραφίες τις συνόδευε το παρακάτω ευχαριστήριο του Δημήτρη!
«Ευχαριστώ πολύ τον Ερυθρό Σταυρό, που μου έδωσε αυτή την ευκαιρία. Όποιος θέλει να βοηθήσει ενεργά μπορεί να ενταχθεί στις ομάδες Σαμαρειτών, Νοσηλευτών και Κοινωνικής Πρόνοιας του Ερυθρού Σταυρού. Σύνορα Ελλάδας- Σκοπίων (Ειδομένη).»
Από τη δική μας την πλευρά το μόνο που μπορούμε να πούμε -και να το εννοούμε- είναι:
Δημήτρη Μουρουδέλη …
Σε ευχαριστούμε, που μας δείχνεις «το πώς» μπορούμε να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Με τέτοιες πρωτοβουλίες και ενέργειες Τιμάς τους γονείς σου … αλλά και το σύλλογό σου.
Μας συγκίνησες … «Φλώρε»!
Σου κάνω δώρο! 100 κοιλιακούς και 100 κάμψεις.
Ε! όχι όλες για σένα! Δώσε και στις αδελφές σου (Αλεξάνδρα και Χριστίνα) λίγες!
Τυχεροί….
