Πέμπτη 16:55, σηκώνομαι και ετοιμάζομαι να ξυριστώ.
– Δεν ανοίγω για λίγο το pc μήπως έχω κανένα ε-μαιλ! … και βρίσκω αυτό.
Κύριε Νίκο, αφιερωμένο σε εσάς. Έχει τελικά δίκαιο πάλι η κ. Σοφία! αυτό με εξοργίζει… πάλι!!! βαρέθηκα….
Δεν μπορεί όταν μεγαλώνουν τα αχώνευτα κάτι θα τους μείνει κάτι θα έχουν μάθει (μού έγραψε προχτές). Άλλο αν τώρα έχουν τη σκανδαλιά στο αίμα τους….
« Καλησπέρα κ. Φώτη
Είμαι η Τουρουντζή Ιωάννα. Δεν θέλω κάποια χάρη αυτή τη φορά. 
Απλά είχα την ανάγκη να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, και σε εσάς και στον κ. Νίκο. Το ξέρω ότι στο σύλλογο δεν πρόσφερα 6 χρόνια καμία νίκη ή έναν καλό και αξιοπρεπή αγώνα. (ακόμα θυμάμαι τις γκάφες μου και κλαίω). Θέλω να ξέρετε όμως ότι το προσπάθησα πάρα πολύ. Θα μου πείτε τώρα γιατί κάθομαι και τα σκέφτομαι και σας γράφω μετά από τόσα χρόνια! Δεν ξέρω, για να σας πω την αλήθεια, απλά αυτό το καιρό τρέχω, μην φανταστείτε σε αγώνα, για μένα,(όπως μας λέγατε και εσείς “νους υγιείς εν σώματι υγιή”) για να καθαρίσει το μυαλό μου, και κάθε φορά που πάω όμως να τα παρατήσω, σκέφτομαι τα λόγια σας και του κ. Νίκου, ότι δεν τρέχουμε για την νίκη, και σημασία έχει η προσπάθεια.
Για αυτό και εγώ σας ευχαριστώ που μου μάθατε 5 βασικά πράγματα στη ζωή, μέσα από την προπόνηση, έστω και αν ήταν για λίγο διάστημα και σύντομη η γνωριμία μας. Δεν ξέρω αν οι δρόμοι μας ξανασυναντηθούν αλλά σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ θέλω να το πείτε και στον κ. Νίκο που του έβγαζα την πίστη κάθε μέρα. Σας ευχαριστώ που μπήκατε στη ζωή μου και γνώρισα δυο πολύ άξιους ανθρώπους. Ευχαριστώ και για την πολύτιμη βοήθεια με την πτυχιακή, χάρη στη βοήθεια σας, τελείωσα και τις σπουδές μου.
Συγνώμη και πάλι που δεν κατάφερα να προσφέρω πολλά ή έστω κάτι στο σύλλογο. 
Παρακολουθώ την πορεία του συλλόγου μέσα από το website.
Σας εύχομαι καλή χρονιά, με άξιους αθλητές και πολλές νίκες.
Με εκτίμηση Ιωάννα.»
