Σήμερα από το πρωί το μυαλό μας «τρέχει»… Τρέχει μαζί με τον Αλέξανδρο Αφεντουλίδη που δίνει τη δική του ξεχωριστή μάχη στο Σπάρταθλο, αλλά και με το Γιάννη Κούτρα (τον Αντιπρόεδρό μας) που είναι εκείκοντά του, για να το στηρίζει σε κάθε του βήμα.
Δε θα γράψω τίποτα για το μέγεθος αυτής της προσπάθειας. (Ότι κι αν πω σίγουρα θα είναι πολύ λίγο.) Θα μοιραστώ όμως με όλους όσους αγωνιούν να μάθουν για τη πορεία του αθλητή μας, τα νέα που έμαθα από τηλεφωνική επικοινωνία με τον Γιάννη Κούτρα Μια επικοινωνία που μου επέτρεψε να νιώσω έστω και στο ελάχιστο λίγα από τα συναισθήματα όσων βρίσκονται εκεί. Ίσως κάπως να μπορείς να φανταστείς το πόσο έντονες και μοναδικές είναι αυτές οι στιγμές όταν ακόμη και μέσα από το τηλέφωνο μπορείς «να ακούσεις τους παλμούς της καρδιάς των αθλητών».
Ο Αλέξανδρος από νωρίς αντιμετώπισε πολλά στομαχικά προβλήματα. Η πορεία του ήταν πολύ δύσκολη. Πέρασε πολλούς σταθμούς σε χρόνο «απειλητικά» κοντά στο χρονικό όριο που οι διοργανωτές έχουν ορίσει ως κλείσιμο των σταθμών. Όμως εκεί που το σώμα λυγίζει, εκεί η ψυχή θεριεύει… Ο Αλέξανδρος κερδίζει έδαφος! Πέρασε τον 36ο σταθμό που βρίσκεται στο 127 χλμ. στις 23:17 ενώ ο σταθμός έκλεινε στις 23:40. Πλέον «καλπάζει» για το 132χλμ.
Ευχόμαστε τα προβλήματα να λιγοστέψουν και η συνέχεια να είναι ακόμη καλύτερη ώστε ο Αλέξανδρος να απολαύσει την ανείπωτη χαρά του τερματισμού. Από αυτόν τον χείμαρρο των μοναδικών συναισθημάτων σίγουρα θα γευτούμε μερικές σταγόνες και όλοι εμείς.
Αλέξανδρε, Γιάννη, καλό δρόμο. Οι ευχές μας και η σκέψη μας είναι μαζί σας.
Σοφία Γκοτζαμάνη
