Σήμερα θα «επαινέσουμε» την προσπάθεια των αθλητών και όχι τόσο τις υψηλές επιδόσεις.
Σε γενικές γραμμές οι αθλητές του ΑΣ ΡΗΓΑΣ τα πήγαν περίφημα, άλλοι βελτίωσαν τις επιδόσεις τους και άλλοι έδειξαν να επανέρχονται, μετά από διαστήματα αδράνειας που τους πρόσθεσαν αρκετά κιλά, τα οποία πασχίζουν να ξαποστείλουν. Σήμερα μας έδειξαν ότι είναι σε καλό δρόμο.
Solomonidis 4.10
Mpelos 4.90
Stylianoy 5.10
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΟΛΟΜΩΝΙΔΗΣ
Σήμερα επιλέξαμε να προβάλουμε την πρώτη θέση του Απόστολου Σολομωνίδη στο επί κοντώ Παίδων με 4.10 (με ατομικό ρεκόρ), παρά το 5.10 του Νίκανδρου Στυλιανού που ήταν επίσης 1ος, το 4.90 του Θεοφάνη Μπέλου που ήταν 2ος, το 3.10 της Μαρκέλλας Θεοδωρίδου που ήταν επίσης 1η, το 2.90 της Κατερίνας Ευσταθίου που ήταν 2η, το 1.60 στο ύψος του Μάριου Σπανού που ήταν 3ος (νέο ρεκόρ συλλόγου), το 54”50 στα 400μ. (νέο ρεκόρ) του Θοδωρή Μπαλίδη, το 54”01 του Χρήστου Παπαχαρίση στα 400μ., το 12” 36 του Γιώργου Μαυρίδη στα 100μ., το 12”42 του Σάββα Λιάπη ή το 12”66 του Δημήτρη Μουρουδέλη επίσης στα 100μ.
Ο Απόστολος πριν μερικά χρόνια ήταν ένας «τροφαντός σπόρος» που θα μπορούσε να μας φάει και εμάς στην καθισιά. Είδε την αδελφή του, τη Δήμητρα, να διακρίνεται στο επί κοντώ και … κόλλησε. Ποιος νοιάζεται που μικρός ήταν διπλάσιος στα κιλά από τη Δήμητρα, Ποιος νοιάζεται που η πρώτη κόντρα με τη Δήμητρα ήταν «ποιος θα φτάσει πρώτος να πιαστεί από το μονόζυγο με άλμα», και την έχασε! Ποιος νοιάζεται που ο Απόστολος δεν είναι και ο σφαίρας σε ταχύτητα! Ποιος νοιάζεται που (είχε) μπόλικα κιλά, τόσα που να δώσει στην κ. Σοφία τα κιλά της και να του μείνουν και άλλα τόσα!
Μέχρι και το μονόζυγο στο σπίτι ξήλωσε και έπεσε με το κεφάλι, (λακκούβα στο πάτωμα) και όμως ο Απόστολος εκεί στο επί κοντώ με διαρκή πρόοδο αργά αλλά σταθερά.
Όλα αυτά τα ξεπέρασε, επάξια εντάχθηκε στην παρέα των επικοντιστών και με χαρά έβλεπε τους φίλους του να ξεχωρίζουν και να διακρίνονται.
Έβλεπε τον κολλητό του, τον Γιώργο Τριανταφύλλου να “πετάει” και να φτάνει στα 4.95 στο Μπακού και χαιρόταν ο ίδιος περισσότερο. (Όμως και ο Γιώργος σήμερα, μολονότι ο ίδιος δεν τα κατάφερε λόγω του προβλήματος που είχε με την παιδοκομική, ήταν εκεί. Έβλεπε τον κοληττό του να περνάει το ύψος και χαιρόταν και αυτός μαζί με τον Νίκανδρο, τον Θεοφάνη, τους «Δημήτρηδες», τη Μαρκέλλα, την Κατερίνα και όλους «εμάς» από την κερκίδα).
Όλοι χειροκρότησαν τη νίκη του Απόστολου. Είναι η νίκη που δεν προέρχεται από τα ξεχωριστά προσόντα αλλά από την επιμονή και υπομονή του αθλητή. Από το μεγαλείο της προσπάθειας και της ψυχικής δύναμης.
Όταν τα παραπάνω ψυχικά χαρίσματα τα βρούμε να συνυπάρχουν σε έναν αθλητή με τα προσόντα του επικοντιστή (ταχύτητα, τεχνική, δύναμη …) τότε έχουμε τον πρωταθλητή των υψηλών επιδόσεων.
Όμως η ερώτηση είναι:
Χαίρεται τον αθλητισμό περισσότερο ο προικισμένος με όλα τα χαρίσματα του κόσμου, που τεμπελιάζει και δεν τα αξιοποιεί ή ο κάποτε «τροφαντός σπόρος» που με την προσπάθεια και τη θέλησή του κατάφερε να μας βάλει όλους τα γυαλιά;
Μπράβο Απόστολε (και κάθε Απόστολε), σήμερα η μέρα είναι δική σου, τη δικαιούσαι γιατί μας έδειξες ότι με την προσπάθεια και τη θέληση μπορείς να καταφέρεις τα πάντα.
Ε! εκεί γύρω «ταλέντα», ακούτε εσείς ή συνεχίζετε το χαβά σας;
Όσοι νομίζετε ότι χωρίς ιδρώτα και προσπάθεια θα έρθουν στα πόδια σας οι επιτυχίες -σε κάθε τομέα- είστε βαθειά νυχτωμένοι. Η ιστορία του αθλητισμού αλλά και της ζωής, είναι γεμάτη με «ταλέντα» που όμως δεν προσπάθησαν σοβαρά να αξιοποιήσουν τα προσόντα τους. Έμειναν ταλέντα που «αχρήστεψαν» και κατασπατάλησαν τα όποια προσόντα τους χάρισε «η φύση».
ΜΠΡΑΒΟ σε όσους προσπαθούν, να φτάσουν κάπου, με όλες τις δυνάμεις που διαθέτουν.
Όταν προσπαθω με όλες μου τις δυνάμεις να φτάσω κάποιο στόχο, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα θα είναι “το καλύτερο”.
