Να! πως περιγράφει το κατόρθωμά του άλλος ένας «Σταματ-ημένος» στα συναισθήματα του χθες που δύσκολα τα βρίσκεις σήμερα, ο Ευάγγελος Σταματάκης.
….. καλημέρα !!!
Άλλη μια μάχη τελείωσε…η έκτη στη σειρά. Αυτή η μάχη όμως ήταν ιδιαίτερη. Όλη η προετοιμασία μέχρι και τον τερματισμό της ήταν ιδιαίτερη!!
Μαραθώνας….κάτι με πιάνει όταν πατάω το πόδι μου εκεί. Συναισθήματα ξεχειλίζουν από μέσα μου….ένας τόπος με τόση ιστορία στο πέρασμα των χρόνων! Άνθρωποι σπουδαίοι πάτησαν το χώμα που πατάς και εσύ τούτη τη στιγμή! Ολυμπιονίκες, οραματιστές, στρατηγοί….Ελλάδα!!!
Ακούς καλημέρες σε όλες τις γλώσσες του πλανήτη….και ξάφνου, η σιωπή πριν την μάχη…..σηκώνεις το χέρι σταυρό και δίνεις τον όρκο! Όρκος τιμής ότι θα είσαι άξιος συνεχιστής της ιστορίας…όρκος τιμής ότι τούτη τη στιγμή δεν είσαι ο εαυτός σου αλλά εκείνος ο αρχαίος οπλίτης που πρέπει να πας το μήνυμα στους ανθρώπους που σε περιμένουν. Το μήνυμα της νίκης και της ελπίδας!!
Φύγαμε…..!!!
Στα πρώτα χιλιόμετρα ο κόσμος του Μαραθώνα μας περιμένει με κλαδιά ελιάς στα χέρια για να μας τα δώσουν! Όταν παίρνεις αυτό το κλαδί ελιάς και σου λένε “στο τέρμα να το πας παλικάρι μου” δεν υπάρχει επιστροφή! Όταν απλώνεις το χέρι σου να το πάρεις, ταυτόχρονα δίνεις όρκο στον άνθρωπο αυτό ότι δεν θα τα παρατήσεις, ακόμη κι αν λυγίσεις θα σταθείς στα πόδια σου και θα συνεχίσεις, γιατί αυτό το κλαδάκι πρέπει να φτάσει στο τέρμα…πρέπει να μπεις στο στάδιο με το χέρι ψηλά και να το δουν όλοι!
Αν δεν είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου τότε καλύτερα μην απλώσεις το χέρι να πάρεις το κλαδί!
Η διαδρομή γνωστή πια…ξέρεις τα σημεία της, ξέρεις πολύ καλά ότι αν δεν σεβαστείς την ιστορία της και όλες τις δυσκολίες θα σε βγάλει εκτός χωρίς να το καταλάβεις! Ο ήλιος ψηλά από νωρίς το πρωί. Ζέστη πολύ για μας! Άλλαξα κάποια δεδομένα για τη στρατηγική μου για να μπορέσω να κάνω καλύτερη διαχείριση δυνάμεων. Η θερμοκρασία ήταν υψηλή όμως για μένα. Αυτό είναι ένα μειονέκτημα που έχω η αλήθεια είναι. Έχει μάθει το σώμα μου να τρέχει πολύ πρωί πριν ακόμη βγει ο ήλιος και το σώμα παθαίνει ένα σοκ με τη ζέστη για να προσαρμοστεί με αποτέλεσμα να ξοδεύω ενέργεια. Στη διαδρομή ένιωθα πως ότι υγρά έπαιρνα κατά ένα περίεργο λόγο δεν τα απορροφούσε ο οργανισμός μου. Κατάλαβα ότι κάποια στιγμή αυτό θα μου βγάλει πρόβλημα. Στο 32.5 άρχισα να έχω κράμπες. Σταμάτησα…λίγες διατάσεις και φύγαμε με προσοχή. Ήρθαν κι άλλες στη συνέχεια αλλά μπορούσα να τις διαχειριστώ. Ο κόσμος να σου δίνει ώθηση συνέχεια….πότε να φωνάζουν το όνομα σου, πότε να ακούς “πάμε Θεσσαλονίκη, πάμε” και πότε να ακούς “πάμε Ρήγα, δυνατά” σε ξυπνούσαν! Έλεγα μέσα μου μην νιώθεις τον πόνο, κουβαλάς επάνω σου τα πιστεύω σου, την οικογένειά σου, ολόκληρο τον ΑΣ. ΡΗΓΑ, μη πονάς θα φτάσεις! Μόλις ένιωθα να έρχεται κράμπα έπιανα τα φύλλα της ελιάς για να παίρνω κουράγιο για να μην ξεχάσω ότι έδωσα όρκο στην ηλικιωμένη γυναίκα που μου το έδωσε! Τελευταίο χιλιόμετρο… μια λαοθάλασσα σε περιμένει, ζητωκραυγάζει σε έχει πάρει στα χέρια του….το σώμα σου πονάει φρικτά αλλά εσύ δεν νιώθεις τίποτα πλέον ο πόνος δεν έχει δύναμη να φτάσει στο μυαλό σου, σε κουβαλάει ο κόσμος πλέον!
Φοράς το πιο όμορφο χαμόγελο σου και τρέχεις προς το τέρμα…στρίβεις και βλέπεις το στάδιο….σηκώνεις το χέρι ψηλά με το κλαδί ελιάς για να το δουν όλοι… τερματισμός!!!
Τελευταία ανάσα….
Δάκρυα….
Αναγέννηση….
Νενικήκαμεν….!!!!!
Τον αγαπώ πολύ αυτό τον αγώνα….όσο και δύσκολος να είναι πάντα θα τον αγαπώ!! Σε μια μάχη πάντα θα υπάρχουν πληγές και τραύματα αλλά οι αξίες της ύπαρξης μας είναι πιο σημαντικές!!!
Σας ευχαριστώ… γιατί στα δύσκολα περάσατε από το μυαλό μου και με κάνατε να σταθώ όρθιος.
Θα σας δω και από κοντά .Έχω και κάτι για το σύλλογο από κείνα τα μέρη….το κλαδάκι ελιάς που μου έδωσε η ηλικιωμένη γυναίκα. Θα ήθελα αν είχατε την καλοσύνη να το φυλάξετε κάπου στα γραφεία σας. Δεν είναι μετάλλιο αλλά για μένα αυτό είναι ο μαραθώνιος και αυτό αγάπησα από τη στιγμή που κατάλαβα την έννοια του μαραθωνίου!!
Καλημέρα!!!!
Βαγγέλης.
Μπράβο Βαγγέλη!
Ήδη παραγγέλθηκε! Η κορνίζα με γραμμένο το μήνυμα
«ΣΤΟ ΤΕΡΜΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΣ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΜΟΥ»
Μαραθώνιος, Κλασική Διαδρομή 8.11.15 & τα στοιχεία του αγώνα.
Σταματάκης Ευάγγελος,
Σε ευχαριστούμε.
