Ακολουθούμε τη δική μας Φιλοσοφία. Ό,τι κάνουμε θέλουμε να είναι όσο το δυνατόν καλύτερα καμωμένο, αλλιώς δεν υπάρχει κίνητρο, δεν υπάρχει διάθεση, δεν υπάρχει ερέθισμα για προσπάθεια. Αν δεν πιστέψω πρώτα ΕΓΩ (ο κάθε ένας από εμάς) ότι αυτό που κάνω είναι σημαντικό δεν υπάρχει περίπτωση να τα «δώσω όλα» για να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερα.
Μού έρχονται στο μυαλό τα πρώτα χρόνια της παρουσίας μας στο Γυμνάσιο του Βελβεντού και η προσπάθειά μας να μάθουμε και στον τελευταίο μαθητή την «Τούμπα» (την κυβίστηση). Πολλές φορές απαντήσαμε στην ερώτηση των συναδέλφων εκπαιδευτικών, που στόχευε στην απαξίωση των Γυμναστών και της Γυμναστικής…: «Ε! και τι θα γίνει αν δεν μάθει την τούμπα το παιδί, δε χάλασε και ο κόσμος, τούμπα είναι αυτή και πού θα τη χρειαστεί;»
Ο ντόρος δε γίνεται για την κυβίστηση ή την ανακυβίστηση! Πίσω από το αν καταφέρει να κάνει «την τούμπα», για το κάθε παιδί, κρύβεται στάση ζωής. Κρύβεται η τονωτική ένεση που είναι τόσο σημαντική για όλη την υπόλοιπη ζωή του κάθε μπόμπιρα.
Αν, με την επιμονή μας, καταφέρει και το δύσκολο παιδί να «μάθει την τούμπα», πολλά αλλάζουν στον εσωτερικό του κόσμο. Δεν υπάρχει πλέον το «δεν μπορώ» στη ζωή του, υπάρχει το αν προσπαθήσω θα τα καταφέρω (όπως και την τούμπα) … και μη μου πείτε ότι δε θα συναντήσει πουθενά στη ζωή του πρωτόγνωρες και δύσκολες καταστάσεις, μη μου πείτε … «αμάν μωρέ! πώς κάνεις έτσι, στο κάτω κάτω μια τούμπα είναι αυτή! αφού τη φοβάται ας μην την κάνει.»
Το παιδί χρειάζεται την πραγματική -τη «δύσκολη αγάπη»- του καθενός μας. Η «εύκολη αγάπη» δεν οδηγεί πάντα στα επιθυμητά αποτελέσματα. Το να μη τα ζορίζουμε να προσπαθήσουν ή το να τα παρέχουμε το ό,τι μας ζητήσουν, για να μην γκρινιάζουν -αφού «λεφτά έχουμε»- δεν είναι η καλύτερη λύση. Είναι η «εύκολη αγάπη»… αλλά το παιδί έχει ανάγκη από τη δύσκολη αγάπη έχει ανάγκη από Πατερο-ώρες και Μητερο-ώρες και όχι από τα δέκα ή είκοσι ευρώ για να πάρει ό,τι θέλει και να μας αφήσει ήσυχους…
Ξανά στην «ευθεία», γιατί ξεφύγαμε!
Πιστεύουμε ότι οι αγώνες που διοργανώσαμε, κυρίως στα μάτια των μικρών μας φίλων «τους μπόμπιρες», φαντάζουν τουλάχιστον «ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ» για να μην ξαναπώ «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ». Σε τόσο σοβαρούς αγώνες δε γίνεται να μη δείξουμε την ανάλογη υπευθυνότητα και συνέπεια.
Βάζοντας τα αποτελέσματα στον παντοδύναμο βοηθό της τεχνολογίας, το «excel», προέκυψαν τα ΤΕΛΙΚΑ αποτελέσματα που διαφέρουν ελάχιστα από τα αποτελέσματα που οι ηρωικοί Εθελοντές Μπαμπάδες και Μαμάδες των παιδιών του ΑΣ ΡΗΓΑΣ μας έβγαλαν στο «ΕΔΩ και ΤΩΡΑ». Δε νομίζουμε να έχουν τολμήσει να βγάλουν την -ίδια μέρα- αποτελέσματα KIDSμε τόσο μεγάλο αριθμό παιδιών ακόμη και πολύπειροι υπάλληλοι του ΣΕΓΑΣ.
Θέλουμε να ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΟΥΜΕ για μια ακόμη φορά τους απανταχού Εθελοντές των Ζ ΧΕΙΜΩΝΙΔΕΙΩΝ. Ναι! θέλουμε να φτάσουμε στην υπερβολή, θέλουμε να το παρακάνουμε συνειδητά, γιατί νοιώθουμε θαυμασμό για την παρέα των Εθελοντών Γονέων και Κηδεμόνων αλλά και των Φίλων, που τρέχουν σε κάθε κάλεσμα των ανθρώπων του ΑΣ ΡΗΓΑΣ.
Τόσο οι άνθρωποι του ΑΣ ΡΗΓΑΣ όσο και (είμαι σίγουρος) όλοι οι γονείς των «Ολυμπιονικών» μας, ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ όσους προσέφεραν στο να γίνει πράξη ένα τόσο τολμηρό εγχείρημα.
Και για να μη μας λέτε τσιγκούνηδες , Ο ΑΣ ΡΗΓΑΣ που είναι «large σύλλογος», κερνάει όλους όσους βοήθησαν ό,τι θέλουν από το κυλικείο του Σταδίου.
Εσείς διαλέγετε –πληρώνετε– και τα κερνάμε εμείς!!!
