Τ.Α.Α.Σ. ΚΑΙ Τ.Α.Μ.Σ.!
Να «με» συγχωρέσουν οι φίλοι μου οι στρατιωτικοί, αλλά από το πέρασμά μου από τις ένοπλες δυνάμεις θυμάμαι ότι οι ασκήσεις τακτικής που κάναμε ήσαν δύο ειδών. Ήσαν οι Τακτικές Ασκήσεις Άνευ Στρατεύματος (Τ.Α.Α.Σ.) και οι Τακτικές Ασκήσεις Μετά Στρατεύματος (Τ.Α.Μ.Σ.).
Στην πρώτη περίπτωση, τα πάντα είναι εικονικά και γίνονται στο χάρτη ή σε αναπαράσταση του πεδίου της μάχης. Εκεί μαθαίνεις πώς να παρατάσσεις τις δυνάμεις που διαθέτεις και τους ελιγμούς που μπορείς να κάνεις για να υπερισχύσεις του αντιπάλου σου. Μαθαίνεις στη Θεωρία, είναι το Σκάκι του … “αθλητισμού”.
Στη δεύτερη περίπτωση, γίνονται οι ασκήσεις επί πραγματικού εδάφους, με στρατεύματα, και προσπαθείς να εφαρμόσεις τα όσα έμαθες. Με άλλα λόγια είναι η «πρόβα τζενεράλε» πριν από τη μάχη.
[Φίλοι στρατιωτικοί, αν δεν είναι ακριβώς έτσι … μη χαλιέστε, δεν είναι αυτό το θέμα μας].
Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Κάπως έτσι βλέπουμε την εμπλοκή μας με τον αθλητισμό για όλα αυτά τα χρόνια. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να περνάμε στους αθλητές μας τις Αρχές και τις Αξίες του Αθλητισμού στις Τ.Α.Α.Σ., αλλά και να τους βλέπουμε να τις εφαρμόζουν στις Τ.Α.Μ.Σ. (στους αγώνες). Με την ίδια φιλοσοφία περάσαμε τόσο από τη Μέση εκπαίδευση, το Γυμνάσιο ή το Λύκειο), αλλά και από την Ανώτατη εκπαίδευση, όπου για 28 χρόνια στο ΤΕΦΑΑ/ΑΠΘ προσπαθούσαμε να περάσουμε τις βασικές αρχές του Αθλητισμού στους φοιτητές μας,( τους σημερινούς ή χθεσινούς συναδέλφους) για να τα περάσουν με τη σειρά τους στους δικούς τους μαθητές, φοιτητές ή αθλητές μήπως και ανθίσει κάποτε το «δένδρο του Αθλητισμού».
ΚΑΝΩ ΦΙΛΟΥΣ
Ένα από τα σημαντικότερα οφέλη του αθλητισμού. Η περίπτωση του Σλοβένου Andrej Polianec που ήταν τρίτος στους Βαλκανικούς με 5.22 (ατομικό ρεκόρ 5.60) και η άμεση αντίδρασή μας.
Δεν θα επεκταθώ, θα περάσω αυτούσια την ανταλλαγή των δύο μηνυμάτων. Όποιος, σαν τον Νίκανδρο, δεν γνωρίζει μια ξένη γλώσσα -κατά προτίμηση αγγλικά-, να σπεύσει να κάνει εντατικά μαθήματα… Χωρίς ξένη γλώσσα, για τους αθλητές που αγωνίζονται σε μεγάλους αγώνες, χάνεται η μισή μαγεία του αθλητισμού.
Dear Andrej,
I am Fotis Katsikas, the Coach of pole vaulters, Stylianou and some years ago of Patsoukakis too. We just came back to Thessaloniki Greece (with Nikandros Stylianou, who studies Physical Education in Thessaloniki Greece). During our 6:30 hours trip (by car), I heard Nikandros saying many times. “I feel very bad, because I did not speak to Andrej, who was so friendly to me! (I was ashamed because of my bad English)”. He plans to write to you in Greek and you must translate the Greek, to your language. The reason I write to you immediately is to apologize on behalf of him. Nikandros is a very friendly person but his bad English does not allow him to express himself. Please accept my apologies, on behalf of him, and perhaps you are going to be the “motive” for him to start his English lessons. You are a great athlete and “our” victory in the Balkan Championships “gain points” because you (such a great athlete) were there! Thank you for your fantastic behavior during and after the competition and please accept our apologies.
With appreciation
Fotis Katsikas Thessaloniki Greece
PS: I hope you understand my English! I will be very pleased to hear from you.
Dear Fotis (and Nikandros),
I am very happy to hear from you! Tell Nikandros he can write to me in Greek and I can try using Google translate to understand/reply. Also tell him not to worry, I can understand that if he cannot speak English, it’s very hard to communicate. However, I would like very much to speak to him as he is a great athlete and has very good technique. I saw him also last year at the European Championships in Goteborg. And about me, I’m in a very hard situation as I have no coach in Ljubljana (Slovenia) and our indoor track is so short that I can only train from 12 steps. I have been looking for a place to train many times but it’s very hard, especially because I have to work also. Great job on winning the Balkan championships and an amazing first participation of Cyprus! I really hope we can meet/jump together again soon.
Best regards, Andrej
ΜΑΘΑΙΝΩ ΝΑ ΤΙΜΩ ΟΣΟΥΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩ
Δεν θα επεκταθώ, απλά θα περάσω, αυτούσιο και πάλι, το κείμενο που περάσαμε στη φωτογραφία μας όπου “συνοδεύουμε” την Κυπριακή σημαία.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
«Ευχαριστώ την Κύπρο, τον Κυπριακό αθλητισμό και τον φίλο μου κ. Γιώργο Αποστολίδη, που μου επιτρέπουν να συνοδεύω τον αθλητή Νίκανδρο Στυλιανού σε αγώνες εκτός Κύπρου και να τους εκπροσωπώ.
Συνοδεύοντας την Κυπριακή σημαία στους πρώτους Βαλκανικούς αγώνες κλειστού στίβου της Κύπρου και μάλιστα μέσα στην Κωνσταντινούπολη, ένιωσα ξεχωριστή Τιμή.
Όταν δε η συμμετοχή του Κύπριου αθλητή Νίκανδρου Στυλιανού (αλλά και του Έλληνα αθλητή Πατσουκάκη Δημήτρη) στο άλμα επί κοντώ, είχε ως αποτέλεσμα οι δύο σημαίες -της Κύπρου και της Ελλάδος- να βρεθούν μαζί στον υψηλότερο ιστό για το άλμα επί κοντώ, τότε, ένιωσα δυο φορές Έλληνας.
Ας μου επιτρέψουν οι φίλοι μου στην Κύπρο, καθώς και οι συγγενείς του συγχωρεμένου φίλου μου «Νίκου Μαυρέα του Ανδρέα και της Μαρούλας», από την Παλλουριώτισσα της Λευκωσίας (μας έφυγε στις 28.7.1988), να του αφιερώσω αυτή μου την τιμητική παρουσία πίσω από την Κυπριακή σημαία. Είναι ο πολυτιμότερος κρίκος, που με συνδέει με την Κύπρο.
ΚΥΠΡΟ, ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ»
Με τιμή
Φώτιος Κατσίκας
Σημ.: Η παρουσία του ΑΣ ΡΗΓΑΣ στους Βαλκανικούς αγώνες σε άλλο άρθρο (στη συνέχεια)…
