Ένας από τους λόγους που το αγωνιστικό κομμάτι στο σύλλογό μας βρίσκεται σχετικά χαμηλά στην αξιολόγηση, είναι το γεγονός ότι οι προπονητές που αγκάλιασε ο σύλλογος και που για τον Α ή Β λόγο σταματούν τη συνεργασία τους με το σύλλογο, φεύγοντας παίρνουν και τους αθλητές του συλλόγου μαζί τους.
Ενεργεί έτσι κυρίως ο νεαρός προπονητής, που δεν έμαθε να σέβεται τη στέγη που τον φιλοξενεί μέχρι τώρα και που χωρίς να έχει κανένα παράπονο, όταν φεύγει, παίρνει και “τα σεντόνια” του μαζί.
Ε! στην περίπτωσή μας ο προπονητής θεωρεί «κτήμα του» τον αθλητή, γιατί τον έφτασε σε κάποιο σημείο, αλλά ξεχνάει ότι γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο πληρώνονταν κάθε 1η του μηνός!
Αυτήν την τακτική την είδαμε από νέους προπονητές … Χαλάλι τους, νέοι είναι… Πρέπει όμως και αυτοί κάποτε θα μάθουν ότι η εκτίμηση κερδίζεται από μικρά και ασήμαντα (για κάποιους) πράγματα. Ίσως κάποτε να συνειδητοποιήσουν ότι, το τι είπαν ή το τι θα πουν και το πώς ενήργησαν ή πώς θα ενεργήσουν σε κάποια στιγμή, είναι απείρως σημαντικότερο από το να του χαρίσουν ολόκληρο θησαυρό. Είναι οι ευκαιρίες που λέμε συνέχεια στα παιδιά μας να έχουν το νου τους και να τις «αρπάξουν».
Ειλικρινά, φοβόμαστε μήπως από την πίεση των κάποιων γονέων και για να τους κάνουν τη χάρη και οι μεγαλύτεροι φίλοι μας κάνουν το ίδιο λάθος. Δεν θα το θέλαμε με τίποτε…
Δεχόμαστε προπονητές στο σύλλογο (κυρίως τους νέους) για να τους βοηθήσουμε, να ασχοληθούν με αυτό που σπούδασαν, να κάνουν αυτό που αγαπούν και να έχουν ένα χαρτζιλίκι. Με αυτό το σκεπτικό ο σύλλογος είναι πάντα κοντά στους προπονητές και κάνει ότι μπορεί στον τομέα της αμοιβής.
Δεν περνάει από το μυαλό μας ότι οι προπονητές που έρχονται στην παρέα μας έρχονται για να γνωρίσουν ένα αριθμό παιδιών μέσα στο σύλλογο, να δεθούν μαζί τους και στη συνέχεια να τα πάρουν μαζί τους (σαν προίκα), λες και τα είχαν στη βαλίτσα τους όταν ήρθαν στο σύλλογο.
Εύχομαι να μη χρειαστεί να επανέλθω στο θέμα, αν επανέλθω, θα είμαι βαριά πληγωμένος.
Το μόνο που θα τονίσω για να «ακουστεί» προς όλες τις κατευθύνσεις (προπονητές, γονείς, αθλητές και κάθε εμπλεκόμενο), είναι ότι ο κάθε αθλητής που έφτασε σε κάποιο επίπεδο δε χρωστάει χάρη σε κανέναν προπονητή. Ο προπονητής κάνει τη δουλειά του, για την οποία πληρώνεται κάθε 1η του μηνός (στον ΑΣ ΡΗΓΑΣ) τα όσα συμφωνήθηκαν.
Σε κανέναν λοιπόν δεν έκαναν χάρη, κανένας δεν τους χρωστάει και το ρεζουμέ, κανένας αθλητής δεν τους ανήκει.
Αν βρίσκουν τον Εσωτερικό Κανονισμό του ΑΣ ΡΗΓΑΣ πιεστικό, ας προσπαθήσουν αλλού να δημιουργήσουν ξανά από το μηδέν, γιατί ό,τι δημιούργησαν μέσα στον κάθε σύλλογο, ανήκει ηθικά και νομικά στο σύλλογο και μόνο σε αυτόν (εκτός και αν ο σύλλογος δεν τήρησε τα συμφωνηθέντα).
Με άλλα λόγια, προπονητές στον ΑΣ ΡΗΓΑΣ μπορούν να είναι μόνον όσοι ακολουθούν το δρόμο για το καλό του συλλόγου, όπως αυτός ορίζεται από το Δ.Σ. και τη Γ. Συνέλευση.
Όσοι δε συμφωνούν με τις Αρχές του συλλόγου «κύριοι ήρθαν» και «Κύριοι” θα πρέπει να φύγουν», παίρνοντας μόνον το «καπελάκι τους.
Ας το προσέξουν οι αγαπητοί μας φίλοι τώρα που η συνεργασία μας σταματά, γιατί η λεπτομέρεια σε αυτό το σημείο κάνει τη διαφορά.
Ακολουθούμε το «οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους» γιαυτό και μιλάμε καθαρά και ξάστερα, δεν κρύβουμε τίποτε, καμία εκδοχή.
Όταν δε σταματάει η συνεργασία μας -με φίλους- επειδή δε συμφωνούμε σε μερικά άρθρα του Κανονισμού, αυτό το γεγονός από μόνο του δεν έχει καμία δύναμη στην εκτίμηση και τη φιλία που τόσα χρόνια σφυρηλατήθηκε.
Απλά, αφού ισχύει το “εμείς μαζί δεν κάνουμε” το γυρνάμε στο «από μακριά με αγάπη».
Καλό καλοκαίρι, να περνάτε καλά.
