Μας αρέσει να βλέπουμε τα πράγματα από διαφορετική γωνία από ότι τα βλέπουν οι πολλοί. Δεν είναι λίγες οι φορές που ανοίγουμε «δύσκολα» παράθυρα για να δούμε και από εκεί τη θέα. Μας αρέσει να ψάχνουμε για μονοπάτια δύσκολα και απάτητα παρά να βαδίζουμε σε χιλιοπατημένους δρόμους. Σε γενικές γραμμές, για να φτάσουμε στον προορισμό μας, δε διαλέγουμε το δρόμο από όπου πηγαίνουν οι πολλοί.
Έτσι και με τη σημερινή Καστανογιορτή, κάποιος μπορεί να πει «δώσατε από 5 κάστανα στα παιδιά και σιγά το κατόρθωμα». Δεν έχει άδικο, και εσύ, αν βλέπεις από το ίδιο παράθυρο, αυτό θα δεις. Πράγματι, για όσους εστιάζουν στο κάστανο, τα 5 κάστανα θα δουν.
Έλα μου όμως που εμείς βλέπουμε πολλά και υπέροχα πράγματα να συμβαίνουν πίσω από τα «5 κάστανα». Έλα μου που εμείς δε βλέπουμε καθόλου τα κάστανα, για ποια κάστανα μιλάμε; Εμείς άλλα βλέπουμε και αυτά που βλέπουμε είναι υπέροχα.
Βλέπουμε γονείς και κηδεμόνες να νοιάζονται για την επιτυχία της οποιασδήποτε πρωτοβουλίας του συλλόγου, αφού έχει ως στόχο ένα χαμόγελο παραπάνω για τα παιδιά «μας».
Βλέπουμε γονείς και κηδεμόνες να συνυπάρχουν και να συνεργάζονται για χάρη των παιδιών «μας».
Βλέπουμε γονείς και κηδεμόνες να ετοιμάζουν φωτιές, να χαράσσουν κάστανα, να ψήνουν, να καθαρίζουν, να φέρνουν κρασιά, καστανιέρες, μαχαίρια, … μόνο και μόνο για να προσφέρουν στα παιδιά «μας» μια ακόμη ξεχωριστή εμπειρία, ένα ακόμη ξεχωριστό απόγευμα.
Βλέπουμε γονείς και κηδεμόνες -άγνωστοι μεταξύ- τους να γίνονται φίλοι κολλητοί, αφού έχουν τον καλύτερο συνδετικό κρίκο, τον καλύτερο κοινό φίλο, τα παιδιά τους.
Βλέπουμε στις παράπλευρες δραστηριότητες όλα μαζί τα παιδιά να ετοιμάζονται για τη Χριστουγεννιάτικη γιορτή.
Βλέπουμε «μικρές νοικοκυρές» (της διπλανής φωτογραφίας) να μας προσφέρουν κουλουράκια που έφτιαξαν οι ίδιες με τα στοιχεία του συλλόγου (Ε! πώς να τα φάμε αυτά τα έργα τέχνης; Ευτυχώς που σκεφτήκαμε να τα απαθανατίσουμε).
Βλέπουμε τον κ. Σαμουήλ Ντούγκου, υπεύθυνο των κρασιών, να τον έχει «πιάσει» το κάρβουνο και ο καπνός …. αφού έψηνε τα κάστανα !!!
Βλέπουμε τις φάτσες των παιδιών χαρούμενες! Ε! αυτό και μόνο μας φτάνει.
Με τα δικά μας κριτήρια, η σημερινή μας «γιορτή» αξίζει χιλιάδες κάστανα και ας έφαγαν οι μπόμπιρες από 5! Τι σημασία έχει το κάστανο, το σουβλάκι ή το αρνί, ποιος νοιάστηκε για το τι θα φάει το κάθε παιδί, για ψυχική τροφή μιλάμε, για παραδείγματα συνεργασίας γονέων και κηδεμόνων μιλάμε. Για πατεροώρες και μητεροώρες μιλάμε , για κινήσεις που μπορούν να φέρουν πιο κοντά τις οικογένειες και οι οποίες έχουν την ικανότητα να ενώνουν άτομα και να τα κάνουν σύνολο, ομάδα, σύλλογο, … μεγάλη οικογένεια.
Κάπως έτσι τον φανταζόμασταν το σύλλογο, γονείς και παιδιά να συνυπάρχουν και να ζουν μαζί τις καθημερινές μικροχαρές.
Κυρίες, Κύριοι, γονείς και κηδεμόνες των παιδιών «μας» -ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ-.
Και για να δείτε ότι εκτιμούμε την προσφορά σας, όποτε θέλετε, ψήνουμε λίγα κάστανα (ή οτιδήποτε θελήσετε) για να τελειώσουμε τα υπέροχα κρασιά που περίσσεψαν και τα έχουμε στο γραφείο.
