ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΛΟΓΩ ΣΠΟΥΔΩΝ
Με αφορμή τις μετακινήσεις αθλητών αθλητριών που πέρασαν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση σε σχολές των Κέντρων Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ιωάννινα, Αλεξανδρούπολη κ.α. αναφερόμαστε στο θέμα.
Φίλοι και συνάδελφοι των συλλόγων, που οι αθλητές μας κάθε χρόνο μετακομίζουν λόγω σπουδών, νομίζω ότι πρέπει να το συζητήσουμε.
Η μετακίνηση ενός αθλητή για 4,5,6 χρόνια σε άλλη πόλη λόγω σπουδών δεν είναι ταξίδι μιας εβδομάδος ή ενός μηνός. Τις περισσότερες φορές είναι το δεύτερο κομμάτι της αθλητικής τους σταδιοδρομίας και στις περισσότερες φορές και το τελευταίο (πλην εξαιρέσεων).
Οι καιροί άλλαξαν, οι απαιτήσεις στην προπόνηση έγιναν πολλές, ο κάθε προπονητής έχει τους αθλητές του που ο σύλλογος του εμπιστεύτηκε. Το να «προσέχω» τον αθλητή άλλου συλλόγου μπορεί να γίνει μέχρις ενός ορισμένου σημείου. Μη γελιόμαστε με το να «προσέχω» κάποιον αθλητή που μου έστειλε ο οποιοσδήποτε καλός μου φίλος δεν είναι λύση. Δεν είναι λύση κυρίως για τον αθλητή. Ο κάθε προπονητής έχει το πρόγραμμά του με τους αθλητές του. Είναι δυνατόν να βρίσκεται στα βάρη με τον φιλοξενούμενο αθλητή όταν έχει δρόμους με τους αθλητές του; Είναι δυνατόν να βρίσκεται δίπλα στον φιλοξενούμενο αθλητή στην αίθουσα όταν κάνει ειδικές ασκήσεις (π.χ. επί κοντώ) με τους αθλητές του όπου απαιτείται το 100% της προσοχής του; Είναι δυνατόν να ελέγχει την τεχνική (π.χ. του Τριπλούν) του φιλοξενούμενου αθλητή όταν ο ίδιος θα βρίσκεται στα βάρη με τους αθλητές του; Και τόσα άλλα.
Δεν είναι λύση αλλά και ούτε υπεύθυνη θέση των συλλόγων-προπονητών το «θα σου δίνω πρόγραμμα» και θα σε προσέχει ο φίλος και συνάδελφος (Χ). Δεν είναι για ένα μήνα δεν είναι για ένα χρόνο.
Θα αναφερθούμε στο θέμα από όλες τις πλευρές (εν συντομία) και θα καταλήξουμε.
1) Η πλευρά του συλλόγου-προπονητή που μέχρι τώρα γύμναζε τον αθλητή.
Έχει όλα τα δίκαια του κόσμου να θεωρεί τον 18-20 ετών αθλητή δημιούργημά του και παιδί του. Όμως με «κεντρικό ήρωα της κουβέντας μας, τον αθλητή» δεν είναι λύση να τον κρατάει στο σύλλογο «με πρόγραμμα»! Εφόσον ο αθλητής είναι κάποιου επιπέδου και βοηθάει βαθμολογικά στο σύλλογο, κρατάμε τον αθλητή χωρίς μεταγραφή και ό,τι γίνει! Καλό για το σύλλογο. Όμως δημιουργεί υποχρεώσεις έναντι κάποιου άλλου συλλόγου ή κάποιου φίλου προπονητή. Υποχρεώσεις που τις περισσότερες φορές είναι σε βάρος των αθλητών του συλλόγου από τον οποίο πληρώνεται! Σίγουρα δεν είναι η καλύτερη λύση κυρίως για τον αθλητή. Η προσοχή που θα έχει, από τον προπονητή που ζητήσαμε τη βοήθειά του, εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να είναι 100%. Ποια είναι η λύση;
2) Η πλευρά του αθλητή.
Ο αθλητής με μέτρια αθλητικά προσόντα, θα χρησιμοποιεί την προπόνηση σαν διάλλειμα από το διάβασμα, τις παρακολουθήσεις, τα αμφιθέατρα και τα εργαστήρια. Σταδιακά η προπόνηση για τον παραπάνω αθλητή θα περάσει σε δεύτερη μοίρα και (καλά θα κάνει).
Ο αθλητής (με προσόντα για σοβαρό αθλητισμό) θα βρεθεί σε ξένο περιβάλλον. Από τη μια οι υποχρεώσεις του στη σχολή και το διάβασμα και από την άλλη το νέο προπονητικό περιβάλλον. Εφόσον συνεχίζει με τη λογική «ακολουθεί το πρόγραμμα του προπονητή του» θα νοιώθει «φιλοξενούμενος» (και θα είναι). Θα πασχίζει μόνος του (αλλά κυρίως στα τεχνικά αγωνίσματα είναι αδύνατη για ένα 18χρονο να κάνει προπόνηση «μόνος του»). Ποια είναι η λύση;
3) Η πλευρά του συλλόγου-προπονητή ο οποίος θα «προσέχει» τον αθλητή.
Ο προπονητής που από φιλία, εκτίμηση, υποχρέωση προς το φίλο του και συνάδελφο, θα συναινέσει στο να «προσέχει» τους φοιτητές αθλητές βρίσκεται σε δύσκολη θέση. α) Απέναντι στο σύλλογο που τον πληρώνει. β) Απέναντι στους αθλητές του, που θα πρέπει να μοιράζει την προσοχή του στα δύο. γ) Απέναντι στους φιλοξενούμενους αθλητές, οι οποίοι θα βλέπουν ότι η προσοχή του δεν είναι 100% επάνω τους. δ) Απέναντι στον ευατό του, διότι θα έχει την ευθύνη της προόδου των νεαρών αθλητών χωρίς να μπορεί να δώσει το 100% της προσοχής του. Ποια είναι η λύση;
4) Η πλευρά του ΣΕΓΑΣ (κανονισμός μεταγραφών).
Η εγκύκλιος των μεταγραφών προβλέπει για τους φοιτητές:
«1) …… 3. Αθλητής-Αθλήτρια που μετοίκησε λόγω εγγραφής του σε ανώτερο ή ανώτατο δημόσιο εκπαιδευτικό ίδρυμα της ημεδαπής, δικαιούται να μετεγγραφεί σε άλλο σωματείο του Νομού, σε πόλη του οποίου είναι η έδρα της σχολής ή του τμήματος του εκπαιδευτικού ιδρύματος, υπό την προϋπόθεση ότι η πόλη όπου σπουδάζει απέχει από την πόλη που εδρεύει το Σωματείο στο οποίο ανήκει, άνω των διακοσίων πενήντα (250) χιλιομέτρων . Στις περιπτώσεις των παραγράφων 3 και 4(α) ,4(β) του παρόντος άρθρου και για τις τρείς (3) πρώτες αγωνιστικές περιόδους, μετά την έγκριση της μεταγραφής, οι βαθμοί αξιολόγησης από τις διακρίσεις του αθλητή στα διασυλλογικά και πανελλήνια πρωταθλήματα στίβου θα μοιράζονται στα δύο σωματεία.» Ποια είναι η λύση;
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΛΥΣΗ
Να δίνεται η μεταγραφή στο σύλλογο του προπονητή με τον οποίο θα προπονείται ο αθλητής για όσα έτη διαρκούν οι σπουδές του. Είναι στο χέρι των δύο εμπλεκομένων συλλόγων (προπονητών) να συζητήσουν τους όρους και τις προϋποθέσεις της μεταγραφής του κάθε αθλητή. Με τη μεταγραφή του αθλητή στο σύλλογο που θα συνεχίσει προπονείται: 1) Ο Αθλητής θα ακολουθήσει το πρόγραμμα του προπονητή του, το οποίο πιθανά να καταρτιστεί με κύριο άξονα τον ίδιο (ανάλογα με το επίπεδο του αθλητή). Δεν θα νοιώθει φιλοξενούμενος και «ξένος» που “κλέβει” μέρος από την προσοχή του προπονητή. Θα ενταχθεί στο γκρουπ των αθλητών με όλα τα θετικά που προκύπτουν από την ομαλή ένταξη αθλητών σε προπονητικό γκρουπ. 2) Ο προπονητής δεν θα είναι σε δύσκολη θέση έναντι του συλλόγου του. 3) Ο νέος σύλλογος, δεν θα έχει κανένα λόγο να γκρινιάζει. 4) Ο παλιός σύλλογος, χωρίς να έχει την προπονητική ευθύνη του αθλητή και χωρίς κανένα έξοδο (ιματισμός, ιατρική κάλυψη, μετακινήσεις αγώνων κ.α.) θα παίρνει, για τρια χρόνια, τους ίδιους βαθμούς με το σύλλογο που τον γυνμνάζει.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Με τον κανονισμό μεταγραφών να ισχύει, η υπεύθυνη αντιμετώπιση των αθλητών μας που απομακρύνονται από την έδρα του συλλόγου λόγων σπουδών και προπονούνται με προπονητή άλλου συλλόγου είναι, να τους δίνουμε μεταγραφή λόγω σπουδών. Οι περισσότεροι αθλητές βρίσκονται ακόμη στην αρχή της καριέρας τους και όταν με το καλό τελειώσουν οι σπουδές τους και γυρίσουν στον παλιό τους σύλλογο θα είναι έτοιμοι αθλητές για πολλά χρόνια ακόμη.
Με τιμή
17-10-2011
Φώτιος Κατσίκας
