Με τα όσα ανεπίτρεπτα γίνονται στις διάφορες αθλητικές διοργανώσεις, τα οποία βυθίζουν στα τάρταρα το «Ευ Αγωνίζεσθαι» αναγκάζομαι να συγκεντρώσω μερικά από τα στοιχεία που ΠΡΕΠΕΙ να χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά μας σε κάθε αθλητική διοργάνωση.
Θα τονίσω τα εξής.
Το να συμφωνούμε απόλυτα στην πιστή τήρηση των κανονισμών όταν δεν θίγονται τα δικά μας συμφέροντα, οι δικές μας επιδόσεις, δεν αρκεί.
Θα πρέπει η ανάλογη συμπεριφορά να επιδεικνύεται και όταν η γνώμη των άλλων αναδεικνύει παράβαση των κανονισμών της «δικής μας» προσπάθειας.
Όταν ως άνθρωποι του αθλητισμού (αθλητές, προπονητές, παράγοντες) θα φτάσουμε στο να δεχόμαστε την παράβαση των κανονισμών των άλλων, όπως και των δικών μας προσπαθειών, τότε θα μπορούμε να λέμε ότι αγωνιζόμαστε σύμφωνα με τα όσα το «Ευ Αγωνίζεσθαι» προστάζει.
Τότε θα μπορούμε να υπερηφανευόμαστε για κάποιο επίτευγμα του αθλητή μας ή του εαυτού μας, επειδή έγιναν ακολουθώντας τους κανονισμούς κατά γράμμα.
Όταν όμως υπάρχουν ενστάσεις ως προς την τήρηση των κανονισμών από ανθρώπους που τολμούν να γίνουν «οι κακοί» επειδή οι άλλοι «δεν παίζουν Τίμια», τότε η συμπεριφορά μας αλλού μας κατατάσσει.
ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΠΡΟΒΑΤΑ Ή ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΑ ΜΑΥΡΑ «ΚΑΤΣΙΚΙΑ…»
Όσοι υπερασπίζονται το Ευ Αγωνίζεσθαι και γίνονται οι «κακοί» είναι (κατά τη γνώμη του υπογράφοντος κ. Κατσίκα Φ.) ΟΙ ΑΞΙΟΙ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ διότι η πιστή τήρηση των κανονισμών και των Αρχών του «Ευ Αγωνίζεσθαι» πρέπει να ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ.
Όσοι βλέπουν την παράβαση και για διάφορους λόγους (είναι ο δικός μας ο αθλητής, γιατί να γίνω ο κακός, και τι με ενδιαφέρει, Ωχ αδερφέ! αφού υπάρχουν Κριτές που αποφασίζουν …) δεν αντιδρούν, είναι εξ ίσου υπεύθυνοι με όσους ίσως από άγνοια, από στιγμιαίο λάθος από αβλεψία ή ακόμη με διάφορα κίνητρα…, γίνονται αιτία να μην τηρούνται οι κανονισμοί κατά γράμμα.
Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΚΡΙΤΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΕΓΑΣ
Έχει αποδειχτεί κυρίως σε πόλεις που γίνονται λίγοι αγώνες (π.χ. Καλαμάτα…) και οι κριτές (κάποιοι κριτές) κατεβαίνουν να κάνουν το αγώνισμα μελετώντας μεν τον κανονισμό αλλά εκείνον που είχαν όταν έγιναν κριτές, ή χωρίς να συμβουλευτούν καθόλου τους κανονισμούς, να κάνουν ΛΑΘΗ από ασήμαντα μέχρι και ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ που κρίνουν τον αγώνα.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, όταν η υπόθεση πιθανά φτάσει να πάρει διαστάσεις επεμβαίνει ο κάθε εκπρόσωπος του ΣΕΓΑΣ με τακτική «να λυθεί το θέμα» χωρίς να πάρει διαστάσεις (να κουκουλωθεί).
Έτσι κοντεύει να γίνει πάγια τακτική όταν οι κορυφαίοι αθλητές μας σε κάποιο αγώνα τύχει να κάνουν 3 άκυρες να δίνεται και 4η … έτσι για την επιτυχία της διοργάνωσης! και για την ανάπτυξη του αγωνίσματος!!!
Φαντάζομαι ότι τηρώντας αυτή τη διαδικασία σειρά έχουν οι Φιλιππίδης, Καραλής, Στεφανίδη, … για 4η προσπάθεια, αν σε κάποιον αγώνα κάνουν τρεις άκυρες στο αρχικό ύψος. Σε τελική ανάλυση το δικαιούνται και αυτοί, κορυφαίοι είναι. Τυχεροί!
Μην ανησυχείτε ο ΣΕΓΑΣ το πέρασε στην ημερήσια διάταξη για τους κορυφαίους τουλάχιστον για το άλμα επί κοντώ και … κρατάει το Λόγο του…
[Δεν είναι σαν τον κ. Καλοζούμη Σπύρο πρόεδρο του ΑΟ ΜΕΓΑΡΩΝ και μέλος του Δ.Σ. του ΣΕΓΑΣ, που Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ δεν έχει καμία αξία αφού δεν τον τηρεί)! Κύριε Καλοζούμη Σπύρο, δεν πρόκειται να γλυτώσετε από εμένα, όποτε το φέρνει η κουβέντα θα ενημερώνω τα Σωματεία για την αφερεγγυότητά σας, (για να μην την πατήσουν και εκείνοι) μέχρι να δώσετε τα όσα συμφωνήσατε στον ΑΣ ΡΗΓΑΣ].
ΕΙΝΑΙ σύστημα αξιών. Το Ευ Αγωνίζεσθαι ή Fair Play όπως αποδίδεται διεθνώς ως θεσμός αλλά και ως κίνηση οικουμενικής εμβέλειας που διέπεται από σύστημα αξιών, αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο κάθε αθλητικής συνάντησης και κάθε πραγματικής αθλητικής συμπεριφοράς.
ΕΙΝΑΙ η έννοια που δικαιώνει τον αθλητισμό. Οι βασικές αρχές του θεσμού, του Ευ Αγωνίζεσθαι δείχνουν τους δρόμους, οι οποίοι μέσα από τους συμβολισμούς του αθλητισμού, επηρεάζουν ακόμη και την ίδια την κοινωνία.
ΕΙΝΑΙ Τρόπος σκέψης των εμπλεκομένων στην αθλητική διαδικασία
ΕΙΝΑΙ το πνεύμα της ευγενούς άμιλλας που καταδεικνύει το μεγαλείο του κάθε αθλητή και ανθρώπου.
ΕΙΝΑΙ Στάση ζωής.
ΕΙΝΑΙ ζήτημα προσωπικής δέσμευσης του ατόμου.
ΕΙΝΑΙ η μεγαλύτερη νίκη σε κάθε αγώνα.
ΕΙΝΑΙ ο Σεβασμός στην άποψη του άλλου.
ΕΙΝΑΙ ο Σεβασμός στην αθλητική διαδικασία.
ΕΙΝΑΙ η τήρηση στο ακέραιο των κανόνων του αθλήματος.
Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΣΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ
Όλοι όσοι έχουμε εμπλακεί στα γρανάζια της προπονητικής «τα δίνουμε καθημερινά όλα» για να πετύχει ο αθλητής μας ό,τι καλύτερο μπορεί. Είμαστε εκεί παρόντες στη χαρά της νίκης αλλά και στη στεναχώρια της αποτυχίας ενός αγώνα.
Η ζωή ενός αθλητή, ενός προπονητή έχει πολλές χαρές αλλά και άλλες τόσες στεναχώριες.
Κάποιες φορές ακόμη και ο ΣΩΣΤΟΣ προπονητής και άνθρωπος ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΗ ΜΑΣ «δεχόμαστε» τα όσα οι «ανεπαρκείς κριτές» (λίγοι αλλά μπορώ και να τους ονομάσω αν χρειαστεί…) αποφασίζουν, ακόμη και αν δεν συμμεριζόμαστε τη γνώμη τους.
Σε αυτές τις περιπτώσεις ο προπονητής δεν μπορεί να κάνει κάτι το διαφορετικό, φανταστείτε το πώς θα τον δει ο αθλητής του αν επέμβει και ζητήσει να ακυρωθεί ο αθλητής του! Κάποιοι αθλητές (οι σωστοί) θα πάρουν το μάθημα της ζωής τους, κάποιοι άλλοι όμως, που δεν έχουν «χωνέψει» το γιατί κάνουν αθλητισμό και τους ενδιαφέρει μόνον η επίδοση που θα τους οδηγήσει στα προνόμια και στα ΟΡΙΑ των μεγάλων αγώνων, θα τους εγκαταλείψουν να πάνε για αλλού… να πάνε σε προπονητές που θα βλέπουν το άδικο αλλά θα σιωπούν για να μη χαλάσει η χημεία αθλητή – προπονητή. Πόσο δύσκολη είναι η θέση αυτών των προπονητών και πόσο ψυχοφθόρα….
Αν αυτό δεν είναι βάσανο για τους συγκεκριμένους προπονητές (που βάζω και το κεφάλι μου ότι οι τελευταίοι έχουν σωστή αντίληψη επί του θέματος, στα τόσα χρόνια μαθαίνεις το ποιόν του κάθε συναδέλφου), τότε τι είναι;
Η ΠΙΣΤΗ ΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ “ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ”
Η μόνη λύση είναι η σωστή και Δίκαια κρίση των Κριτών. Μόνον αυτοί μπορούν να απαλλάξουν ακόμη και τον ίδιο τον αθλητή από τον διακαή πόθο της στιγμής να αποκτήσει μία προσπάθεια αφού ξέρει ότι μπορεί να το περάσει.
Με τη σωστή και «με παντελόνια» κρίση ακόμη και από τις γυναίκες, αφού τώρα όλοι τα φοράμε, θα εκλείψουν οι παντός είδους αντιπαραθέσεις μεταξύ αθλητών, προπονητών αλλά και παραγόντων.
Οπουδήποτε δημιουργήθηκε ή θα δημιουργηθεί θέμα σε αγώνα Στίβου οι μόνοι που ευθύνονται είναι οι Κριτές. Γι’ αυτό και όποιος Κριτής έχει χρόνο και αγαπάει τον αθλητισμό δεν πρέπει να το δείχνει με το «να έρχεται στο Στάδιο και να μην πάει για μπάνιο…» αλλά με το να είναι ενημερωμένος και καλά προετοιμασμένος για το σπουδαίο έργο που έρχεται ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ να προσφέρει.
